“မေျပာင္းလဲဘူး”

တစ္ႀကိမ္တစ္ခါက
အႀကိမ္တစ္ရာမက
ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ စကားလံုးေတြ
သတိတရ နဲ႕ တမ္း တစ္တတ ပါပဲ။

အားလံုးကိုေက်ာခိုင္း
ထင္ရာစိုင္းၿပီး
ေလာက ဇာတ္ခံုေပၚ
လင္းတစ္လွည့္ မွိန္တစ္လွည့္
ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္ရင္း
အတိတ္ကို လြမ္းတယ္။

ခႏၶာကိုယ္ပ်က္သုဥ္း
ကမၻာေျမ ေပ်ာက္ဆံုးေတာင္
အနားမွာ ရွိခ်င္ခဲ့သူ။

ေ၀းတစ္ေျမျခားလို႕
သူစိမ္းေတြ ျဖစ္ေနေရာ့သလား
မေမ့ဘူးဒီရင္မွာ.
မေန ့က ငါပါပဲ..........။


မွတ္ခ်က္။ ။ အားလံုးကို သတိရလွ်က္ ...................။

ခြဲခြါျခင္းမွတ္တိုင္

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မတ္လပတ္၀န္းက်င္...

အဲဒီေန႕က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဒီေနရာကို အေဖာ္မပါဘဲနဲ႕ တစ္ေယာက္တည္း ေရာက္လာခဲ့တယ္။ မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာမို႕ စစခ်င္းမွာ အခက္အခဲ တစ္ခ်ိဳ႕ႀကံဳေတြ႕ရတယ္။ဒါသဘာ၀ဆုိတာနားလည္ၿပီးသား။ ေနသားတက်ျဖစ္ဖို႕က အခ်ိန္ခဏေလးေတာ့ေစာင့္ရမယ္ဆိုတာ ကိုလည္းေကာင္ေလးသိၿပီးသား။ ဒီလိုနဲ႕ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူက်င္လည္ရတဲ့ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေကာင္ေလးေနသားက်သြားတယ္။ ေဖးမတတ္ တဲ့ မိတ္ေဆြေတြေၾကာင့္ ခဏတြင္းခ်င္းမွာပဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ နယ္ေျမသစ္မွာ ေပ်ာ္လို႕မဆံုးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ရိုင္းပင္း ကူညီတတ္တဲ့ ေဒသမို႕ ေကာင္ေလးက ဒီေနရာကေနဘယ္ကိုမွ မသြားခ်င္ေတာ့ ေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာလည္း ဒီေနရာကေန ဘယ္ကိုမွ မသြားေတာ့ဘူးလို႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ နယ္ေျမသစ္မွာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာတာနဲ႕အမွ် မိတ္ေဆြေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာခဲ့တယ္။

မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ လက္တြဲၿပီး ေခၚယူေစာင့္ေရွာက္ခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ ဒီေနရာေလးမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ နာမည္ေလး တစ္ခုရလာခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးဆိုရင္ အားလံုးက သိေနၾကၿပီ။ သူတို႕ေျပာၾကတာေတာ့ ေကာင္ေလးက ရိုးသားတယ္၊ပြင့္လင္းတယ္၊ တစ္ဖက္သားကို နားလည္တတ္တယ္၊ အရာရာသည္း ခံခြင့္လႊတ္တတ္တယ္၊ ေကာင္ေလးနဲ႕ေတြ႕ရင္ အားလံုးေပ်ာ္ ၾကတယ္၊ေနာက္ၿပီး ေကာင္ေလးမွာ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေလးတစ္ခ်က္ရွိတယ္တဲ့။ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ တစ္ခုခုခံစားေနရတဲ့အခါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ ဖြင့္မေျပာဘဲ တစ္ေယာက္တည္းႀကိတ္ခံစားတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕အက်င့္ပါပဲ။အားလံုးက ညီအစ္ကိုလို၀ိုင္း၀န္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကေပမယ့္ ျပင္လို႕မရတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕အက်င့္ကို အားလံုးကိုက နားလည္ေပးၾကပါတယ္။လူတစ္ေယာက္မွာ အားနည္းခ်က္ တစ္ခုစီရွိၾကတယ္ဆိုရင္ အဲဒါကေတာ့ ေကာင္ေလးရဲ႕အားနည္းခ်က္တစ္ခုပါပဲ။ ဘာပဲေျပာေျပာေကာင္ေလးကို အားလံုးက ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကတယ္။ ေကာင္ေလးလည္းမိတ္ေဆြေတြအေပၚမွာ အခြင့္အေရးယူ ခဲ့တာမ်ိဳးမရွိခဲ့ပါဘူး။ ေသခ်ာတာတစ္ခု ကေတာ့ ေကာင္ေလးဒီေနရာမွာ သိပ္ကိုေပ်ာ္ခဲ့တယ္ဆုိတာပဲ.......။

တစ္ေန႕...

ေကာင္ေလးေနတဲ့ ေနရာေလးကို သတင္းစကားတစ္ခု ေရာက္လာတယ္။ ေကာင္ေလးအင္မတန္မွ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ခ်စ္သူ မက်န္းမာတဲ့အေၾကာင္းေပါ့။ ၾကားၾကားခ်င္း ေကာင္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ သြားတယ္။ ဒါဆိုသူျပန္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး သူ႕မိတ္ေဆြေတြကို ေကာင္ေလးလိုက္ႏႈတ္ဆက္တယ္။ မိတ္ေဆြေတြက ေကာင္ေလး အတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္ ။ခ်စ္သူေကာင္မေလး ေနေကာင္းက်န္းမာတဲ့အခါ ျပန္လာဖို႕ ေျပာၾကတယ္။ အၿမဲတမ္းၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္တဲ့ေကာင္ေလးကို သူတို႕ညီအစ္ကိုလို ခင္တဲ့ အေၾကာင္းေျပာၾကတယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေနာက္ဆံုး ဒီေနရာေလးကိုျပန္လာဖို႕ ေျပာၾကတယ္။ ေကာင္ေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ယံုကလြဲလို႕ ဘာမွ မတံု႕ျပန္ႏိုင္ရွာဘူး။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနရာေလးတစ္ခုမွာ အတူေနလာခဲ့ၾကတာဆုိေတာ့ အားလံုးကိုေကာင္ေလး သံေယာဇဥ္မျပတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိက ေကာင္ေလးကို ဆို႕နင့္ေၾကကြဲေစတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ေနာက္ဆံုးအားလံုးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႕ေကာင္ေလး သူ႕ခ်စ္သူနားကို ျပန္ေရာက္သြားတယ္။ ေကာင္ေလး ျပန္ေရာက္သြားတာနဲ႕ ေကာင္မေလးလည္းခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေနာက္ေန႕မွာပဲ ေနေကာင္းသြားတယ္။ေနာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကို တစ္ခြန္းပဲေျပာပါတယ္။ လြမ္းလို႕ တဲ့။ ေကာင္ေလးရင္ထဲမွာ အတိုင္းမသိၾကည္ႏူးရေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕မိတ္ေဆြေတြကိုအရမ္းသတိရတယ္။ ျပန္သြားခ်င္ေပမယ့္ ခ်စ္သူေကာင္မေလး ကသူ႕အနားမွာပဲတစ္သက္လံုးေနဖို႕ ေတာင္းဆုိတယ္။ မိတ္ေဆြေတြအေပၚမွာ အရိုးခံခင္မင္တဲ့စိတ္ ရွိေပမယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႕မိတ္ေဆြေတြကို အေ၀းကေန သတိရလြမ္းေနရံု ပဲတတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကိုဘယ္ကိုမွ ျပန္မလႊတ္ ေတာ့ဘူးေလ။ ။ခ်စ္ေသာသူနဲ ့ ေ၀းရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ေကာင္ေလး မခံစားနိုင္ေတာ့ဘူး ဆူးခင္းတဲ့လမ္း ၾကမ္းပါေစေတာ့ အတူတူ နင္းျဖတ္မယ္ ပင္လယ္သမုဒၵရာဆိုလည္း အတူတူ လက္ပစ္ကူးမယ္ခ်စ္သူ။

ေနာက္ဆံုး...

ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႕ခ်စ္သူေကာင္မေလးနားမွာပဲ တစ္သက္လံုး ေနေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးအတြက္နဲ႕ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕မာက်ဴရီအလင္းေရာင္ေတြကိုစြန္႕ ေရနံဆီမီးခြက္ေလးနဲ႕ လဲခဲ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြကို သတိရေနတာကလြဲလို႕ ေကာင္ေလးဘ၀က သာယာစိုျပည္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္ေလးျပန္အလာကိုေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕မိတ္ေဆြေတြအတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပမယ့္ အဲဒီလိုေကာင္ေလး ျပန္မလာေတာ့တာကို သူတို႕အားလံုး နားလည္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ ေကာင္ေလးယံုၾကည္ေနတယ္........။

p:s- ေကာင္ေလးကို အားလံုးနားလည္လိမ့္မယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း အားလံုးကိုသတိရေနမွာပါ။ တစ္ေန႕က်ရင္ ေကာင္မေလးနဲ႕အတူ သူ႕မိတ္ေဆြေတြဆီကို ေကာင္ေလးေရာက္လာအုန္းမွာပါ... တစ္ေန႕ေန႕ေပါ့......

ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲ ~~~

အရင္အခ်ိန္ေတြတုန္းကေတာ့ဒီေနရာေလးက ႏွစ္ေယာက္သားၾကည္ႏူးစရာ ေပ်ာ္စရာအတိနဲ႕ ရင္ခုန္စရာသိပ္ေကာင္းခဲ့တာေပါ့ခ်စ္သူ။ ဒီေနရာေလးကိုတုိ႕ႏွစ္ေယာက္အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရာက္ဖူးခဲ့သလို ဒီေနရာေလးမွာပဲ အႀကိ္မ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရန္ျဖစ္လိုက္ျပန္ခ်စ္လိုက္နဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြကို မွတ္တိုင္ထူခဲ့ၾကတယ္။စိတ္ခဏခဏေကာက္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ဒီေနရာေလးမွာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျဖာင္းဖ် ခဲ့ဖူးတယ္။မာနႀကီးတဲ့ကိုယ့္ခ်စ္သူက မထင္ရင္မထင္သလို ဘာမဟုတ္တာေလးကအစျပႆနာရွာတတ္ေပမယ့္ ငါးမိနစ္ေလာက္ ကိုယ္ေခ်ာ့လုိက္ရင္ မာနေတြခ၀ါခ်ၿပီး အၿပံဳးတစ္ခ်က္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုျပန္ႏွစ္သိမ့္တယ္။ ဒါေတြက ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။

အတူေပ်ာ္ဖူးခဲ့တဲ့ အတိတ္ေန႕ရက္ေတြက ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ၾကည္ႏူးစရာေတြ ဆိုေပမယ့္ ျပန္မရေတာ့တဲ့အဲဒီအတိတ္ေန႕ရက္ ေတြေၾကာင့္ပဲ ရင္နဲ႕မဆံ့ေအာင္ကိုယ္ခံစားေနရတယ္ခ်စ္သူ။ “အခ်ိန္ရွိတိုင္းခ်စ္သူနားမွာပဲ ေနခ်င္တယ္” ဆိုတဲ့ကိုယ့္ခ်စ္သူေျပာခဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြက ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဒ႑ာရီတစ္ပုဒ္လိုပါပဲ။ ကေ၀ဆန္တဲ့ေလာကရဲ႕လွည့္ကြက္ေတြထဲမွာ မာယာေတြနဲ႕ဘ၀ကိုထိန္းေက်ာင္းရင္း လွည့္စားတတ္တဲ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ခုခ်ိန္ထိမေမ့ႏိုင္ေသးတာေတာ့အမွန္ပါ ခ်စ္သူ။ ျပဇာတ္ေတြတစ္ပုဒ္ၿပီးတစ္ပုဒ္ကျပခဲ့ေပမယ့္ လြမ္းခန္းဆိုတာကို ခုမွႀကံဳဖူးတာပါခ်စ္သူ။ ရင္ခုန္စရာေကာင္းခဲ့ေပမယ့္ ဇာတ္သိမ္းမလွခဲ့ဘူးေလ။ ခုေတာ့ဒီေနရာေလးမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေၾကကြဲရၿပီ။

အစကႀကိဳသိခဲ့ရင္ဆုိတဲ့ စကားလံုးကို ကိုယ္မသံုးခ်င္ပါဘူး ခ်စ္သူ။ အရာအားလံုး ျဖစ္ခ်ိန္တန္လို႕ျဖစ္သြားတယ္လို႕ပဲ ကိုယ္သေဘာထား ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ခ်စ္သူကိုသူတစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ အရာအားလံုးခ်စ္သူအလိုက်ပဲ ဦးစားေပး ဆံုးျဖတ္ၾကပါတယ္။ သူစိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆိုရင္ ဆိုတဲ့စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႕ပါ။အဲလိုလူေတြထဲမွာ ကုိယ္ပါတယ္ခ်စ္သူ။ ကိုယ္မင္းကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ထက္ေတာင္ မင္းကိုပိုဦးစားေပးစဥ္းစားခဲ့တယ္။ မွားလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ မွန္လို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးနဲ႕မင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါေစ ကိုယ္မင္းဖက္ကေန ရင္ဆိုင္ရဲခဲ့ တယ္။ အဲေလာက္ထိကို ကိုယ္မင္းအတြက္ေပးဆပ္ခဲ့ ဖူးပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြေနာက္ျပန္ခဏလွည့္ၾကည့္ရင္ မင္းေတြ႕မွာပါ ခ်စ္သူ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ အတူၾကည္ႏူးခဲ့တဲ့ ဒီေနရာေလးမွာ ရယ္သံေတြမၾကားရတာ ၃၆၅ ရက္ မကေတာ့ပါဘူးခ်စ္သူ။ အတူထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဗန္ဒါပင္ ေအာက္ကခံုတန္းေလးေတာင္ ဖုန္ေတြတက္လုိ႕ ပိုင္ရွင္မဲ့ေနရွာတယ္။ သစ္အိုပင္ႀကီးလဲေျခာက္ကပ္လို႕ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႕ ဖန္ဆင္းထားတဲ့ဒီေနရာေလးက ကဗ်ာမဆန္ေတာ့တာ မင္းထြက္သြားတဲ့ေန႕က စ ယေန႕ထိပါပဲခ်စ္သူ။ဆႏၵနဲ႕ဘ၀တစ္ထပ္တည္းက်ဖို႕ ဆိုတာ မလြယ္မွန္းသိေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိေမွ်ာ္လင့္ေနတုန္းဆိုတာကိုေတာ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို သိေစခ်င္တယ္။

ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း

ဘာတဲ့...?

တစ္သက္တာ ထာ၀ရ

ဘ၀ကို အတူတစ္ကြနဲ႕

ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္တဲ့...

အမုန္းမပြားပဲ အၿပံဳးမ်ားနဲ႕

ဒီကမၻာေျမ သာယာေစတဲ့.....။

ေျပာဖူးခဲ့တဲ့ စကား

နားထဲမွာ ျပန္ၾကားေယာင္ေတာ့

ခံရတာ ေအာင့္သက္သက္

ေၾကကြဲကာ ေနရခက္ခက္...။

ေတာ္ၿပီခ်စ္သူ...

မၾကင္နာလို႕ ေရွာင္ထြက္ေျပးတာကို

ေ၀ဒနာလို႕ ငါမေၾကျငာေတာ့ပါဘူး

အရံႈးအျမတ္အတြက္ မဟုတ္ဘဲ

အဆံုးတစ္သက္ ရည္ရြယ္ခဲ့သတဲ့..

ၾကားေယာင္မိတဲ့ စကားေတြက

နားေယာင္မိခဲ့တာေတြေလ...။

ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့

ငါ့ဘ၀က အရံႈးသမားပဲ..

ေနသာသလို ေနပါလို႕

ေၾကြကာသာ ငိုခ်ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္

ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ အလြမ္းေတြ အျပည့္....။

p:s- တိုက္ဆိုင္မႈရွိတဲ့သူမ်ား ခြင့္လႊတ္ၾကပါ :P ။

သရဲနီတို႕ေအာင္ပြဲ

သဲတစ္ထိတ္ထိတ္ရင္တစ္ဖုိဖိုနဲ႕ ခ်န္ပီယံလိဂ္ႀကီးကေတာ့ၿပီးဆံုးသြားပါၿပီ။ဆုဖလားႀကီးကို သိမ္းပိုက္သြားတာကေတာ့ အားလံုးသိၾကတဲ့ အတိုင္းကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕သရဲနီေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီအႏိုင္ကိုလဲ ပင္နယ္တီနဲ႕သဲထိတ္ရင္ဖို ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သရဲနီေတြအတြက္ အဖြင့္ဂိုးကိုသြင္းေပးခဲ့တဲ့ စီေရာ္နယ္ဒိုေလးဟာ ပင္နယ္တီလြဲခဲ့ ေပမယ့္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ေခ်ာ္လဲၿပီး ေဘးထြက္ေအာင္ကန္သြားတဲ့ ခ်ဲလ္ဆီး ကပ္ပတိန္ ဂၽြန္တယ္ရီေၾကာင့္ ေျဖသာစရာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အနယ္ကာဆိုတဲ့ ခ်ဲလ္ဆီးတိုက္စစ္မႈးဟာ ခ်န္ပီယံဆုဖလားႀကီးကို ဗန္ဒါးဆားရဲ႕လက္ထဲထိုးထည့္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ သရဲနီတို႕ေအာင္ပြဲရလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ပြဲစဥ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ပါတယ္။ဂိုးရရွိပံုေလးကို နည္းနည္းေလးခ်ဲ႕ၿပီးေျပာရမယ္ ဆုိရင္ေတာ့............

ပထမပိုင္း ၂၆ မိနစ္မွာကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ ေမာ္ဒယ္ေလးေတြရဲ႕အသည္းစြဲ ေဘာလံုးကိုအင္မတန္မွ အလွအပေတြနဲ႕ ကၽြမ္းက်င္စြာကစားတတ္တဲ့ ( ညႊန္းတာ ညႊန္းတာ..) ေရာ္နယ္ဒိုေလးက တစ္ဖက္အသင္းရဲ႕ေခါင္းေပါင္းနဲ႕ဂုိးဖမ္းတဲ့အဖိုးႀကီးရဲ႕(အင္မတန္ထူးဆန္းတဲ့ ဂိုးသမားပါ :P) ညာဖက္ေထာင့္ကို ေခါင္းတိုက္ၿပီး လွလွပပ သြင္းယူသြားခဲ့ပါတယ္။အဲလို ေခါင္းတိုက္ေဘာေလးကို ညာဖက္ေထာင့္ကေန ခ်စ္စရာကေလးမ်က္ႏွာနဲ႕ႏွာေခါင္းေသြးထြက္တာေတာင္ အေလွ်ာ့မေပးပဲ ပြဲၿပီးခါနီးမွ ထြက္သြားတဲ့ေပါစခိုးလ္နဲ႕အေပးအယူလုပ္၊ ၀မ္းတူး ရုိက္ၿပီးတင္ေပးလိုက္တာကေတာ့ညိဳေခ်ာေလး ဘေရာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲအဲဒီ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္မိနစ္ဟာ လက္ရွိကၽြန္ေတာ့္အသက္ျဖစ္ပါတယ္ (ေၾကာ္ျငာ)။ အဲလိုနဲ႕အျပန္အလွန္ကစားၾကရင္း တစ္ဖက္အသင္းရဲ႕ အက္ဆီယန္ဆိုတဲ့ ေဘာလံုးေတြ႕တာနဲ႕ဘာမွမၾကည့္ပဲရမ္းကန္တတ္တဲ့ နီဂရုိးသားက ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလိုပဲ ဘာမွမၾကည့္ပဲရမ္းကန္ လိုက္တဲ့ေဘာလံုးဟာ သရဲနီေတြရဲ႕ေနာက္တန္းနဲ႕ထိ၊ ေဘာလံုးလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး တစ္ေန႕ကမွ ႏို္က္ကလပ္မွာ ရန္ျဖစ္လို႕ ရဲက ဖမ္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ခ်န္ပီယံေဘာလံုးပြဲအတြက္ အာမခံနဲ႕ခဏထြက္လာတဲ့(ႏွိမ္တာ..ႏွိမ္တာ)ဖြတ္လမ္းပတ္..အဲမွားလို႕ဖရန္႕လမ္းပတ္ ဆိုတဲ့ ငမိုက္သားရဲ႕ေျခေထာက္ထဲကိုေရာက္ၿပီး ရမ္းကန္လိုက္တာဟာ သရဲနီေတြရဲ႕ကယ္တင္ရွင္ခ်စ္စရာဗန္ဒါးဆားဂုိးသမားေလးဟာ ဘယ့္လို ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ပဲ ေခ်ပဂိုးကိုျပန္လည္ေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ထပ္ၿပီး တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ေခ်ပဂိုးျပန္ေပးလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ဟာ ခ်ဲလ္ဆီးရဲ႕အမာခံပရိတ္သတ္ လြမ္းလုင္ ရဲ႕အသက္နဲ႕တိုက္ဆိုင္ေနျပန္ ပါတယ္။(တစ္ကယ့္အသက္အမွန္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါ ရုပ္ကိုၾကည့္၍ ေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္ :P) မွတ္ၿပီလား ? ဒါကေတာ့တစ္ဖက္နဲ႕တစ္ဖက္ ဂိုးရၾကပံုေလးပါ။ဆက္လက္တင္ျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့....

တစ္ဖက္အသင္းဟာ ႏိုင္လိုေဇာႀကီးၿပီးဖလားႀကီးကိုအင္မတန္မွ လိုခ်င္တပ္မက္ေနတာေၾကာင့္ သရဲနီေတြကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ကစားခဲ့ပါတယ္။ေသြးထြက္သံယုိျဖစ္တဲ့အထိကို တစ္ဖက္အသင္းဟာ မညွာမတာကစားခဲ့ၾကပါတယ္။အင္မတန္မွ နာမည္ႀကီးပါတယ္ ဆိုတဲ့တစ္ဖက္အသင္းက ကၽြဲႀကီးလို႕ေခၚတဲ့ အိုက္ဗရီကို႕စ္သား မ်က္ႏွာျမင္ရိုက္ခ်င္ပါေစဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းကိုမေတာင္းပဲျပည့္တဲ့ ဒေရာ့ဘာဆိုတဲ့ ရုပ္ခပ္ဆိုးဆိုးအသားမဲမဲငနဲႀကီးဟာ ပြဲၿပီးခါနီးမွာ အလုပ္နဲ႕ရုပ္နဲ႕လိုက္ဖက္စြာ ၾကမ္းရမ္းခဲ့တာေၾကာင့္ အနီကတ္နဲ႕ ကြင္းထဲကေန လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး သူတို႕ရဲ႕အ၀တ္လဲခန္းမွာ သြားေရာက္ငိုေၾကြးေနခဲ့ရပါတယ္။(ဒေရာ့ဘာအေၾကာင္းသိလားဆိုတဲ့ လူႀကီးေရ..တစ္ကယ္သိသြားၿပီ ဒေရာ့ဘာအေၾကာင္း :P)

ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္.. အားလံုးသိၿပီးတဲ့အတုိင္းေနာက္ဆံုးမွာ သရဲနီတို႕ခ်န္ပီယံဆုဖလားႀကီးကိုဆြတ္ခူးသြားပါေတာ့တယ္။ ခ်န္ပီယံဆုႀကီးကို သရဲနီတို႕ကိုင္ေျမွာက္ေအာင္ပြဲခံေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခ်စ္တပည့္ႀကီး ခ်ဲလ္ဆီးပရိတ္သတ္ ခုတစ္ေလာ အသဲကြဲေနပါတယ္ဆိုတဲ့ လြမ္းလုင္ တစ္ေယာက္ဟာ အရံႈးကိုရင္မွာပိုက္လို႕ ေမွာင္မုိက္မွာ ငိုေၾကြး၊တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူဆင့္၊ရည္းစားနဲ႕ကြဲ တာေတာင္ဒီေလာက္မခံစားရဘူးဆိုၿပီး အရူးတစ္ပိုင္း နဲ႕လမ္းမေပၚမွာ အ၀တ္ မပါတစ္ကို္ယ္တည္း ေလွ်ာက္ပတ္ေျပးေနပါ ေတာ့တယ္ဗ်ား

p:s- ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့အသင္းကလူေတြကိုအေကာင္းေျပာၿပီး ၿပိဳင္ဖက္အသင္းကို ခပ္နာနာေလးေျပာတတ္ၾကတဲ့ လူေတြရဲ႕သဘာ၀ အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီပို႕စ္ေလးကိုေရးလိုက္မိၿပီဗ်ာ။ေပ်ာ္စရာဟာသအျဖစ္သာ ဖန္တီးေလွာင္ေျပာင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္သားနစ္နာေစလိုေသာ ဆႏၵအစစ္အမွန္ လံုး၀မရွိပါ။ ေလာင္းေၾကးအရ ဟာသေရးလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။:P တစ္ဖက္သားရဲ႕ ေပ်ာ္စရာဟာ တစ္ဖက္သားအတြက္ နစ္နာစရာျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္္ေတာ္ေႏြမုန္တိုင္း အထူးေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း။

အေမာင့္ အလြမ္း

သတိရတယ္ခင္ရယ္။ ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနတဲ့ ေမာင့္ရင္ဘတ္ထဲကို ခင္လည္းျမင္တတ္မွာပါ။အခုဆိုရင္ ခင္တစ္ေယာက္ က်န္းမာပါရဲ႕လား၊ ေနရထိုင္ရအဆင္ေျပရဲ႕လား၊ ေမာင္တို႕ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိၿပီး ခင္တစ္ေယာက္တည္း ၀မ္းနည္းပူေဆြးၿပီး ေသာကေရာက္ေနမလား၊အစစအရာရာ အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုတဲ့ လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ခင့္ကိုေမာင္စိတ္ပူတယ္ခင္။ အတူေနစဥ္က ေျပာခဲ့တဲ့ ခင့္ဘ၀မွာေမာင္သာလွ်င္သခင္ပါ ဆိုတဲ့ခင့္စကားသံေလးကို အခုခ်ိန္မွာ ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိတိုင္း အတိုင္းမသိခံစားရတယ္ ခင္။အေျခမလွတဲ့ေမာင့္ဘ၀အေျခအေနေၾကာင့္ ခင္နဲ႕ေမာင္ခုလိုခဏခြဲၾကရတယ္ေနာ္။ အားငယ္ၿပီးစိတ္ပ်က္မေနပါနဲ႕ခင္။ အခုလို ေ၀းေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ သတိရ တမ္းတမႈေတြကို အားအင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲၿပီးေမာင္တစ္ေယာက္အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေနပါတယ္။

အရာအားလံုးအဆင္ေျပသြားတဲ့တစ္ေန႕ ေမာင္ခင့္ဆီကိုျပန္လာမွာပါ။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္တာကိုက ဘ၀ပဲေလ။ေလာကႀကီးထဲ ကလူသားတစ္ဦးအေနနဲ႕ ေပးလာမယ့္ေလာကႀကီးရဲ႕ အလြမ္းအေဆြးေတြကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္ရွိရမွာေပါ့။ေမာင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂတ္ ေလးလွဖို႕အတြက္ အခုလက္ရွိအခ်ိန္ေတြကိုေပးဆပ္ထားရတယ္လို႕ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါ။ စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနတဲ့အခါ ႏွစ္ေယာက္ အတူရွိစဥ္က ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးခဲ့တာေတြကို မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ၿပီး ေျဖသိမ့္လိုက္ပါခင္။ေပးခဲ့တဲ့ၾကင္နာယုယမႈေတြက အခုခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆံုးေသာ ေျဖသိမ့္ စရာပါပဲ။ေမာင္ေျပာတာေတြကိုခင္တစ္ေယာက္ နားလည္သေဘာေပါက္လိမ့္္မယ္လို႕ ေမာင္ယံုၾကည္ ပါတယ္။

ဘယ္သူမွ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ခြဲၿပီးအေ၀းႀကီးမွာ မေနခ်င္ပါဘူးခင္။ဒါေပမယ့္ကံဇာတ္ဆရာက ဒီအခ်ိန္မွာဒီအခန္းကိုတင္ဆက္ကျပ ခိုင္းေနၿပီ ေလ။လြန္ဆန္လို႕လည္းမရေတာ့အရာအားလံုး ဇာတ္ဆရာရဲ႕အလိုက်ပဲေပါ့။ဘာျဖစ္ျဖစ္စိတ္ပ်က္ အားငယ္မေနပါနဲ႕ခင္။ဇာတ္သိမ္းခန္း ေရာက္ရင္ေတာ့ ေမာင္နဲ႕ခင္ ျပန္ဆံုၾကမွာပါ။အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ ခင္နဲ႕ေမာင္တုိ႕ရဲ႕ဘ၀ေလးကရင္ခုန္သံေတြတနင့္တပိုးနဲ႕ သာယာစိုျပည္ေနမွာပါ။ မေရာက္ေသးတဲ့ အနာဂတ္ေလးကို ေတြးၿပီးၾကည္ႏူးၾကည့္လိုက္စမ္းပါခင္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္မလဲလို႕ေလ။

အခုေတာ့ေမာင္တစ္ေယာက္ ခင္နဲ႕ အေ၀းႀကီးမွာေနၿပီး အနာဂတ္ေလးလွဖို႕ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ခင္။ ေမာင္သတိရသလိုခင္လည္း သတိရေနမယ္ဆိုတာ ေမာင္ယံုၾကည္တယ္။ သတိရတဲ့အခါေမာင္ေျပာတာကိုေတြကိုျပန္လည္ၾကားေယာင္ၿပီး ေျဖသိ္မ့္လိုက္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ ေ၀းေ၀း သစၥာမပ်က္ေၾကးေနာ္။ ေပးခဲ့တဲ့ဂတိေတြနဲ႕ ထားခဲ့တဲ့ေမတၱာတရားေတြက အိပ္မက္မဟုတ္ခဲ့သလို ပံုျပင္ေတြ လည္းမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ခင္နားလည္ရင္ အေ၀းတစ္ေနရာက ေမာင္တစ္ေယာက္ ခင့္ကုိလြမ္းရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ခင္။

p:s- ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ခြဲၿပီး အေ၀းႀကီးမွာ ရွိေနတဲ့ၾကင္နာသူအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အလြမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ပါ။ ခ်စ္သူနဲ႕ခြဲၿပီး အေ၀းတစ္ေနရာေတြဆီ မွာ ရွိေနတဲ့သူေတြ အားလံုး လြမ္းတတ္လိမ့္မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္။

သူ

ရင္ထဲမွာ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို ေျဖဖို႕ ၾကင္နာသူ ခ်စ္ဇနီးကလည္း ေဘးမွာ မရွိ။ ၾကင္နာလို႕မွ မ၀ေသးခင္ သူ႕ေၾကာင့္ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ ခဏခြဲခဲ့ရတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္အသည္းအသန္ လိုက္ရွာရအုန္းမယ္။ သူ႕ေနာက္ကိုလိုက္ရင္း နဲ႕ ၾကင္နာသူနဲ႕ ေ၀းမွန္းမသိ ေ၀းရမယ့္ ဘ၀မ်ိဳးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မလိုလားပါဘူး။ ေလာကႀကီးမွာ လူေတြက လူေတြကို သူ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈ အေရအတြက္နဲ႕ တန္ဖိုးျဖတ္ၾကတယ္။ သူ႕ကိုမ်ားမ်ားပိုင္ဆိုင္တဲ့သူကို သူေဌး တဲ့။ အလယ္အလတ္ေလာက္ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူကိုက်ေတာ့ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္တဲ့သူတဲ့။ အနည္းအက်ဥ္းေလးပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူကိုက်ေတာ့ ဘယ္သူကမွ အဖတ္မလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုေတာ္ေတာ္ေလးမနာလိုျဖစ္မိတယ္။ သူ႕ေၾကာင့္ကမၻာ ေလာကႀကီး လည္ပတ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ မမွားေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ကမၻာကိုပိုင္စုိးတဲ့ သူ။

သူ႕ေနာက္ကိုတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္းနစ္ျမဳပ္သြားၾကတဲ့ဘ၀ေတြကို သူကေတာ့ သိမွာမဟုတ္ဘူး။သူသိတာက သူ႕အင္အား နည္းနည္းမ်ားလာၿပီဆိုတာနဲ႕ အားလံုးကိုမထင္မဲ့ျမင္လုပ္ဖို႕ပဲ။သူမရွိလို႕ထမင္းငတ္ေနတဲ့ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကို သူမသိႏိုင္သလို သူ႕အင္အားနဲ႕ ေဟာ္တယ္ႀကီးတစ္ခု ရဲ႕အတြင္းခန္းမွာ စားစရာအျပည့္နဲ႕ဇိမ္က်ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုလည္းသူမသိႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ထမင္းငတ္ေနတဲ့ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ဆီကို သူလာဖို႕ခက္ေပမယ့္ ေဟာ္တယ္ႀကီးထဲက လူဆီမွာေတာ့ သူအၿမဲရွိတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ?

သူသာ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ တန္ဖိုးမ်ားမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ခုလိုၾကင္နာသူနဲ႕လည္း ခြဲရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သာ သူ႕ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပိုင္ဆိုင္သင့္သေလာက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရင္ ..........

ကၽြန္ေတာ္မေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာ ေဒသေတြကို အလည္အပတ္သြားမယ္။အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ၾကင္နာသူကလည္းေဘးမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕အတူ ရွိေနမွာေပါ့။ေနာက္ၿပီး အလွဴအတန္း ခဏခဏလုပ္မယ္။ ေလာကရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြကို သူနဲ႕ျဖည့္ဆည္းလို႕ရတာမွန္သမွ် ကၽြန္ေတာ္ ျဖည့္ဆည္းမယ္။သူကသာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးတာပဲျဖစ္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ကိုေအာက္က်ိဳ႕ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။

သူ႕ေၾကာင့္ လူေတြတရားပ်က္ၾကသလို သူ႕ေၾကာင့္လူေတြ ဘာ၀နာ ပြားႏိုင္ၾကတယ္။သူ႕ေၾကာင့္လူေတြ အခ်င္းခ်င္းသစၥာမဲ့ၾကသလို သူ႕ေၾကာင့္လူေတြ အေဆြခင္ပြန္းဖြဲ႕ၾကတယ္။ သူ႕ေၾကာင့္လူေတြ အျပစ္ဒဏ္ခံၾကရသလို သူ႕ေၾကာင့္လူေတြ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရၾကတယ္။သူ႕ေၾကာင့္ လူေတြဆံုးရႈံးရသလို သူ႕ေၾကာင့္လူေတြ ေလာကႀကီးမွာ အသက္ရွင္ခြင့္ရၾကတယ္။ သူ႕ေၾကာင့္ နာက်င္ေၾကကြဲရသလို သူ႕ေၾကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရတယ္။သူဟာ အဆိုးအေကာင္း ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကရဲ႕ အရွင္သခင္ တစ္ပါးပါပဲ။ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ သူ႕ကို ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ က်ဥ္လို႕မရပါဘူး။ဒါကလည္းေလာကႀကီးရဲ႕အမွန္တရား တစ္ခုပါပဲ။

သူမရွိရင္မျဖစ္တဲ့ ေဟာဒီကမၻာေလာကႀကီးမွာ ေလာကသားအားလံုးက သူ႕ကို ဒုတိယ ဘုရားသခင္ တဲ့။ မရွိရင္မျဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့သူ႕ကို ဘယ္အခါမွ ကိုးကြယ္မွာ မဟုတ္ဘူး။အရာအားလံုးကို သူဖန္ဆင္းႏိုင္ေပမယ့္ လူသားတစ္ဦးရဲ႕ရင္ဘတ္ထဲကခံစားခ်က္ေ၀ဒနာစစ္စစ္နဲ႕ ေလာကဓံသံုးပါးရဲ႕လွည့္စားခ်က္နဲ႕ၾကည္စယ္မႈ ေတြကိုေတာ့သူဘာမွ

မလုပ္ေပးႏိုင္ပါဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..... ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူ႕ေနာက္ကို လိုက္ရအုန္းမယ္ဗ်ာ။ သူေဌးႀကီးမဟုတ္ေတာင္ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္ဖို႕ေပါ့.......။ကၽြန္ေတာ္သူ႕ေနာက္ကိုအရင္ကလည္းလိုက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။အခုလည္းလိုက္ေနတုန္းပါပဲ။ ေနာင္လည္း လိုက္ေနရအုန္း မွာပါပဲ.........။

နာဂစ္

ဟက္တက္ကြဲခဲ့ၾကတဲ့ ရင္ခြင္ေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး မဆိုင္သလို ေနလို႕ ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြက ရင္ထဲမွာ မေကာင္းလြန္းလို႕ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ ရင္ဘတ္ထဲကေန ဆို႕တက္လာတယ္။ၾကားရတဲ့သတင္းေတြနဲ႕ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကေတာ့ စုတ္တစ္သက္သက္နဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေတာင္ ၿပိဳပ်က္ေလာက္ပါေပတယ္။ နာက်င္စရာေတြမ်ားလြန္းလွတဲ့ ေၾကကြဲစရာ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီးကို ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ အိပ္မက္ေတာင္ မက္ခဲ့ဖူးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီးထဲမွာ ဖုိးဖိုး ဖြားဖြား၊အေဖအေမ၊အစ္ကို၊ေမာင္၊ညီ၊ညီမ၊သား၊သမီး၊ဦးဦး၊ေဒၚေဒၚ ေတြပါသြားၾကတယ္။ အုိးအိမ္ေတြ မဲ့ၾကရတယ္။အနာဂတ္ အိပ္မက္ ေတြ ေလနဲ႕အတူ လြင့္ပါးၾကရတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ သူ႕အတြက္ စေတး ခဲ့ရတယ္။ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦး ေသကြဲကြဲရတယ္။ အင္မတန္မွႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလွတဲ့ အရာတစ္ခုက အင္အားႀကီးမားလြန္းတဲ့အရာတစ္ခု အျဖစ္ေပ်ာင္းလဲ ၿပီး လူ႕အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ၀ါး ၿမိဳပစ္ခဲ့တယ္။ `ရက္စက္တယ္´ ဆိုတဲ့ စကားလံုးထက္ နာက်င္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့ စကားလံုးရွိရင္ ထပ္ၿပီးေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။

ရက္စက္တယ္... ရက္စက္တယ္...ရက္စက္တယ္...။

ေၾကကြဲစရာေတြအားလံုး အဆံုးသတ္ခ်င္ၿပီ။ ေလာကဓံရဲ႕ ထုိးႏွက္ခ်က္ေတြက သိပ္ကိုမ်က္ႏွာလိုက္လြန္းပါတယ္။ ဆန္ဖုိးမရွိတဲ့ ဘ၀ေတြ ကို ဆန္အုိးရုိက္ခြဲ ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ။ဘယ္အၿငိႈးေတြေၾကာင့္ခုလို ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ရက္တာလဲ? ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးလည္း မည္းေမွာင္လို႕။ ေတာ္ပါေတာ့ ေလာကဓံရယ္... ေနာက္တစ္ခါဆုိတာမ်ိဳးလည္းထပ္ရင္မဆိုင္ပါရေစနဲ႕ေတာ့။ ေက်းဇူးျပဳ၍ အရာအားလံုး (ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္) နဂိုအတိုင္းငါ့ကိုျပန္ေပးပါ။

ဧပရယ္ ၁၈

အဲဒီေန႕က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လြပ္လပ္ျခင္းေတြကို သူမဆီ ၾကည္ျဖဴစြာနဲ႕ အပ္ႏွင္းလိုက္ရတယ္။ ေလဟုန္စီးၿပီးလြပ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းေပ်ာ္ျမဴးတတ္တဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္ဟာ ေလွာင္အိမ္ထဲကို သူကုိယ္တိုင္တုိး၀င္ခဲ့တယ္။ မႈန္ပ်ပ် အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႕ ခရီးတစ္ခု ကို တိမ္တိုက္နဲ႕အတူ ရြက္လြင့္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံေတာင္ကိုယ္ျပန္ၾကားလို႕...။သူမအၿပံဳး သူမ မ်က္လံုးေတြရဲ႕ စူးရွမႈ ေၾကာင့္ လတစ္ျခမ္းေတာင္ ညခ်မ္းမွာ တိမ္တိုက္ၾကား တိုး၀င္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။

ရြန္းလဲ့တဲ့မ်က္၀န္းတစ္စံုက အနာဂတ္ရဲ႕ လမ္းျပၾကယ္တစ္ပြင့္လား?

သူဖန္ဆင္းတဲ့ အၿပံဳးတစ္ပြင့္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြကို ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ

ရြက္သစ္ေတြေ၀လို႕.......။

ေမွာ္ပဥၥလက္နဲ႕ ဖမ္စားသလို သူမေရွ႕ေမွာက္ မွာ ဒူးေထာက္က်ဆံုးသြားတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူး၊အိပ္မက္၊အနာဂတ္ေတြ ကိုအဲဒီေန႕မွာပဲ သူမ အကုန္သိမ္းပိုက္သြားတယ္။ ( သူမ သိမ္းပိုက္သြားတယ္ဆိုတာထက္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေပးအပ္လိုက္ရတယ္ဆိုရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္) ကၽြန္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္သမွ် အရာအားလံုး သူမရဲ႕ အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေအာက္ မွာတင္ ႏူးညံ့စြာ က်ရႈံး ခဲ့ၾကတယ္။ ဖမ္းဆုတ္မရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္ သူမ ဆုတ္ကိုင္ႏိုုင္စြမ္း ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့နန္းေတာ္မွာ သူမ ကေတာ့ အရွင္သခင္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ တယုတယ နဲ႕ ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးက ဒီေန႕မွာေတာ့ ရွိသမွ်ပန္းေတြ အကုန္ပြင့္လို႕ ေမႊးရနံ႕ေတြလည္းထံုမႊန္ေနပါေတာ့တယ္.......။

မနက္လင္းလို႕ ေၾကးမံုေပၚကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ပံုရိပ္ကိုမျမင္ရပဲ သူမပံုရိပ္သာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတယ္။ တဒဂၤေလးေပါ့.... ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူမျဖစ္သလို သူမဟာလည္း ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

ခုခ်ိန္ကစလို႕ သူမအတြက္ဆို အရာရာကိုဖန္ဆင္း စစ္တလင္းေတာင္ ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ျပည့္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ဖန္ဆင္းႏိုင္ရမယ္။

လာခ်စ္သူ ........

ဟုိေရွ႕မွာ အနာဂတ္ ဆိုတဲ့ခရီး ကိုရြက္လႊင့္ဖို႕ သစၥာတရားနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေလွငယ္တစ္စင္းရွိတယ္။

နားလည္မႈ ဆိုတဲ့ တက္နဲ႕ ေလွာ္ခတ္လို႕ ခရီးဆံုးထိ ေရာက္ေအာင္ တို႕ႏွစ္ေယာက္ ရြက္လႊင့္ၾကမယ္ ။

ေလာကဓံ ဆိုတဲ့ ေရလႈိင္းေတြၾကားမွာ ...........။

p-s: ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲအမွတ္တရ ပို႕စ္ေလးပါ။အခုမွတင္ျဖစ္တာကို ေတာ့အားလံုးခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။

ရင္တြင္းေႏြ

သစ္ရြက္တစ္ခ်ိဳ႕

ေျမအႏွံ႕ ျပန္႕က်ဲေနတယ္

ေလ အေ၀ွ႕မွာ ေၾကြလြင့္ၾကတာေလ...

စိတ္ဓါတ္ေတြလည္း ေႏြေနပူမွာ ေရငတ္ လို႕...

ရင္ခြင္မွာ လမသာတာေတာင္ ၾကာေပါ့..

အၿပံဳးေတြေတာင္မွ

တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႕တင္

ႏႈတ္ခမ္းေပၚကေန ေျခေလွ်ာ္က်တယ္...

ဟဲလို မိတ္ေဆြ

အပန္းမႀကီးဘူးဆိုရင္

ေရခဲစိမ္ စကာလံုးတစ္ခ်ိဳ႕

က်ဳပ္ရင္ဘတ္ထဲ ထည့္ေပးပါလား

ဒီေႏြက သိပ္ပူတယ္ဗ်ာ....။

သႀကၤန္ပိေတာက္နဲ႕အတူ

ေႏြရာသီရဲ႕ပြဲေတာ္မွာ
ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ထဲကို အမွတ္မထင္ေရာက္လာသူ.......
ပန္းပိေတာက္ေတြ ပန္ဆင္ထားတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြက ေလအေ၀ွ႕မွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါပဲ။

ပိေတာက္ပန္းခ်စ္တဲ့ “မ” ေရ...

ေႏြဟာ "မ" ေၾကာင့္ေအးျမသြားၿပီ.
"ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္"ဆိုတာကုိ လက္ခံလိုက္တဲ့ ေန႕ေလးတစ္ေန႕
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အားလံုးအမွတ္တရေတြခ်ည္းပါပဲ.
ကၽြန္ေတာ္"မ" ကိုစိတ္၀င္စားတယ္။

ရႊဲရႊဲစိုေနတဲ့ မရဲ႕အလွမွာ တဒဂၤ ကၽြန္ေတာ္နစ္မြန္းသြားတာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ
အားလံုးကေရ၀ိုင္းေလာင္းလို႕ “မ”ႏႈတ္ခမ္းေတြေတာင္ျပာလို႕
"မ" သိပ္ကိုေအးေနမွာပဲေနာ္....

အေအးဒဏ္ကို ကာကြယ္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ့္ သန္ဘက္ေလးထုတ္ ေပးေတာ့
ရီေ၀ေ၀အၾကည့္ေတြနဲ႕ ေက်းဇူးစကားဆိုတယ္.......
ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္က်လာတဲ့စကားလံုးေတြက သႀကၤန္ေရလို ေအးျမလို႕
ေႏြေနပူရဲ႕ေန႕လည္ခင္းႀကီးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲက ျဖတ္ၿပီး
အရွိန္ျပင္းတဲ့ ရထားတစ္စင္းခုတ္ေမာင္းသြားတယ္"မ"ေရ......

အားလံုးက တိတ္တခိုးဆိုတယ္

"ကိုယ္ရံေတာ္"တဲ့။
စေနာက္ၾကတဲ့စကားလံုးေပမယ့္ တစ္ကယ့္သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္လို
"မ"နားမွာ ေစာင့္ၾကပ္လို႕
မခြဲႏိုင္မခြာရက္ နဲ႕ေပါ့

ထြက္ေျပးသြားမွာ လည္းစုိးရိမ္တယ္ေလ...

"မ" တစ္ေယာက္သာ မၾကည့္လို႕ မသိေပမယ့္ အားလံုးက ေတြ႕ေနၾကပါတယ္
ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲကိုေပါ့...
အပ်ံသင္စငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ေ၀ဒနာေတြကို
ကြယ္ရာမွာ ဟာသလုပ္ၿပီး ပ်က္လံုးမလုပ္ပစ္လိုက္ပါနဲ႕"မ"ရယ္.

ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ ပိေတာက္ေတြလည္း သိပါတယ္...

ေက်းဇူးျပဳ၍...
သႀကၤန္ေရနဲ႕အတူ ရင္ထဲက ေ၀ဒနာေတြကို ကုစားပါ...။

မိုးတစ္ညပံုျပင္

သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေနတဲ့ မိုးေရေတြက ငါ့မ်က္၀န္းထဲက မ်က္ရည္ေတြကို သူနဲ႕အတူေရာေထြး စီးဆင္းေစတယ္။ ေကာင္းပါတယ္ မိုးေရ...... မိုးနဲ႕ေရာေနတဲ့ငါ့မ်က္ရည္ေတြကို ဘယ္သူမွမျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ဟိုတစ္ခ်ိန္တုန္းက ဒီလိုမိုးေရေတြၾကားမွာ ထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းကို တူတူေဆာင္းၿပီး မိုးမတိတ္မခ်င္း မိုးရြာထဲမွာ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ “မိုးရြာတာကို ကၽြန္မ သေဘာက်တယ္ ကို” တဲ့။ ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြ ခုခ်ိန္ထိ နားထဲမွာ ၾကားေယာင္ဆဲ။

တစ္ခါ တစ္ခါက်ေတာ့ မိုးရြာထဲမွာ ေဆာင္းေနတဲ့ထီးကို လႊတ္ခ်ၿပီး သူမထြက္ေျပးတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမိုးေရေတြစိုလို႕ ။ “ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္” တဲ့။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေအးတယ္ဆိုၿပီး သူမညည္းျပန္တယ္။ ျပန္မယ္ဆိုေတာ့ “မိုးတိတ္မွ” တဲ့။ ေတာ္ေတာ္ေျပာရခက္တဲ့ေကာင္မေလး။ မုိးရြာထဲမွာ သိ္ပ္ကိုေပ်ာ္တဲ့ေကာင္မေလး။ ႏႈတ္ခမ္းေတြျပာေနတာေတာင္ မုိးရြာထဲမွာ ေပ်ာ္လို႕ေကာင္းတုန္း ။ အေအးပတ္လိမ့္မယ္လို႕ေျပာလည္း သူမ ဂရုမစိုက္ပါဘူး။သူမက မိုးရြာရင္သိပ္ကိုသေဘာက်တဲ့ ေကာင္မေလးပါ။

မိုးရြာၿပီဆိုတာနဲ႕ သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚၿပီး မုိးေရထဲကို ထြက္ေတာ့တာပါပဲ။ မလိုက္ဘူးဆိုရင္လည္း တစ္ေယာက္တည္းမသြားဘူး။ တစ္ခ်က္ေလာက္ေအာ္ေငါက္ျပန္ေတာ့ လည္း မ်က္ရည္ေလး တစ္၀ဲ၀ဲနဲ႕။ ေနာက္ၿပီးဆိုေသးတယ္။ “ကၽြန္မက ကိုနဲ႕ အတူတူ မိုးရြာထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တာ” တဲ့။ မိုးၿခိမ္းသံ ၾကားရင္ေတာ့ သူမေၾကာက္လြန္းလို႕ ကၽြန္ေတာ့္လက္ ဆုပ္ထားၿပီးေတာ္ေတာ္နဲ႕ မလႊတ္ေတာ့ပါဘူး ။မိုးၿခိမ္းသံကိုေတာ့ သူမက ေၾကာက္တယ္တဲ့။

ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့အတိတ္က မိုးေရေတြက ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ့ကိုမေအးျမေစႏိုင္ပါဘူးခ်စ္သူ။

မိုးသည္းေလ ငါေၾကကြဲေလ။ မိုးၿခိမ္းသံၾကားရင္ ငါရင္ေတြနာတယ္။ လွ်ပ္စီးလက္တဲ့ အခါ မင္းပံုရိပ္ေတြကိုငါ့မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ ၀ုိးတစ္၀ါးျမင္ရတယ္။ မိုးသည္းထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ ခ်စ္သူစံုတြဲ ေလးေတြကိုျမင္ရင္ ငါနင့္ကို အရမ္းသတိရတယ္။ ခုေတာ့ငါ မိုးနဲ႕အတူ နင့္ကိုလြမ္းေနတယ္ ခ်စ္သူ။

ၿပီးခဲ့တဲ့အတိတ္က ငါသာနင့္ကို အလိုမလိုက္ခဲ့ရင္.....

မိုးေရေတြၾကားမွာ နင့္ကိုအခ်ိန္အၾကာႀကီးမေနေစခဲ့ရင္......

ခုခ်ိန္မွာ ငါနင္နဲ႕ အတူ မိုးေရထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူတူရွိေနမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္ခ်စ္သူ။ အရာအားလံုးၿပီးခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္ မိုးရြာတိုင္းသတိရေနတဲ့ငါ ဘယ္လုိေျဖသိမ့္ရမွာလဲ။ နင္ေပ်ာ္ဖူးခဲ့တဲ့ မိုးေရေတြကပဲ နင့္ကို ေခၚသြားၾကတာေလ။ခုေတာ့နင္ေပ်ာ္ႏိုင္ေသး ရဲ႕လားခ်စ္သူ။ အားလံုးကို နင္ကထားခဲ့ေပမယ့္ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သူက မေမ့ႏိုင္ျဖစ္ေနတာ နင္ကေတာ့သိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

မိုးေရေတြက ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေပးခဲ့သလို ေၾကကြဲစရာေတြကိုလည္း မိုးေရေတြကပဲ ျပန္ေပးခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ဒါေတြ အားလံုး ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လိုျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ။ ေနာင္တစ္ေန႕ မိုးေရထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနတဲ့ ခ်စ္သူေတြကို ေတြ႕ရင္ နင္နဲ႕ငါ့အေၾကာင္းကို ေျပာလိုက္ပါ့မယ္ခ်စ္သူ။ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးကို နားေထာင္ၿပီး သူတို႕ေတြ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ လိုအျဖစ္မ်ိဳးမႀကံဳရေလ ေအာင္ ငါေျပာလိုက္ပါ့မယ္။ အဲလိုေျပာလိုက္လို႕ သူတို႕ေတြရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားမွာ တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မိုးဇာတ္လမ္းေလးကို ေျပာစမွတ္ျဖစ္ေနၾက မယ္ဆိုရင္ပဲ ငါနင့္ကုိ လြမ္းရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ခ်စ္သူ။

ခေရပင္လမ္းေလး

ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ခေရပင္လမ္းေလးထဲမွာ ခုေတာ့တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတာ ငါပါပဲေကာင္မေလးရယ္။

ငါအခုခေရပန္းေလးေတြေကာက္ေနတယ္။ ခေရတစ္ကုံး သီကံုးမလို႕ေပါ့။

ဟိုအရင္ကဆို ဒီလမ္းေလးက ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစြာနဲဲ႕ အမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာ မွတ္ေက်ာက္တင္ခဲ့တဲ့ ေနရာေလးေပါ့။ တို႕ႏွစ္ေယာက္ခေရပန္းေလးေတြကို ဘယ္သူအမ်ားဆံုးေကာက္ႏုိင္မလဲဆိုၿပီး လုေကာက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္ေနာ္။

ခေရပန္းေတြေကာက္ၿပီး ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း ေကာက္လို႕ရတဲ့ ခေရပန္းေလးေတြကို ငါက အိမ္ကိုယူသြားတယ္။နင့္အတြက္ငါကိုယ္တိုင္ ခေရကုံးေလးေတြကို သီကံုး ေပးဖို႕ေပါ့။ ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ နင့္အတြက္ငါသီကံုးေပးတဲ့ ခေရကုံးေလးေတြကို နင့္ရဲ႕ဆံေကသာမွာ ငါကိုယ္တိုင္ ပန္ဆင္ေပးခဲ့တယ္။

ခေရရနံ႕ေတြနဲ႕ နင့္ဆံႏြယ္ေတြကို ငါတန္ဖိုးထားခဲ့တယ္။ နင့္ရဲ႕ပိတုန္းေရာင္ဆံေကသာက ငါ့ခေရကံုးေလးေတြနဲ႕ ပနံသင့္လိုက္တာေကာင္မေလးရယ္။ ခေရပန္းကိုမွ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့နင့္ကို ငါကလည္း အျမတ္တႏိုးနဲ႕ တန္ဖိုးထား ခ်စ္ခဲ့တယ္။ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္းငါက နင့္ရဲ႕ပန္းဆက္ ဗ်တၱ ေပါ့။ ဒါေလးကိုပဲ ငါေက်နပ္ေနမိပါတယ္။ နင့္အတြက္ လိုအပ္္တာမွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ေနတာကိုက ငါနင့္အေပၚထားတဲ့ ေမတၱာတရား ဆိုတာ ကိုနင္လည္းသိခဲ့တယ္။ ငါနင့္ဆီကိုေန႕စဥ္ ခေရပန္းေလးေတြ ဆက္ခဲ့တယ္ေနာ္ ။

ဒီလိုေန႕စဥ္ ဆက္သေနတဲ့ၾကားက ......

တစ္ေန႕မွာ ႏွင္းဆီပန္းေတြ တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႕ နင္ငါ့ဆီေရာက္လာခဲ့တယ္။ နင္ေျပာေတာ့ လက္ေဆာင္ရလာတာတဲ့။ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ေပးတာလဲလို႕ ငါနင့္ကိုမေမးခဲ့ပါဘူး ။ နင့္မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႕ ႏွင္းဆီပန္းေတြကို နင္ဘယ္ေလာက္ တပ္မက္ ေနတယ္ဆိုတာ ငါသိခဲ့ပါတယ္။ခေရ ကိုမွ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့နင္က ႏွင္းဆီပန္းေတြ ေရာက္တဲ့ေန႕ကစၿပီး ငါ့ခေရပန္းေလးေတြကို လ်စ္လ်ဴ ရႈခဲ့တယ္။ ငါ့ခေရပန္းေလးေတြ နင့္ဆံေကသာမွာ မပန္ဆင္ရပဲ ပိုင္ရွင္မဲ့ ႏြမ္းေျခာက္ ရၿပီ။ ငါစိတ္မေကာင္းပါဘူး။နင့္ကိုငါ နားလည္ပါတယ္ ။ ႏြမ္းေျခာက္သြားေပမယ့္လည္းငါ့ခေရပန္ေလးေတြ ေမႊးပ်ံ႕ေနဆဲပါ။ ငါ နင့္ကိုမေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခေရပန္းေလးေတြ ကို အမွတ္တရအျဖစ္သိမ္းထားတာ ခုဆိုရင္ ခေရပန္းထည့္တဲ့ေသတၱာေလးေတာင္ ျပည့္ေတာ့မယ္။

ႏွင္းဆီဆိုတာ ေတာ္၀င္ပန္းပါ ခ်စ္သူ ။ နင္လိုခ်င္တက္မက္တာကို ငါအျပစ္မျမင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခန္႕မသင့္လို႕ ဆူးစူးမွာကိုေတာ့ငါ စိုးရိမ္မိတယ္။

ခုဆိုရင္ နင့္ဆံေကသာမွာ ငါ့ခေရပန္းေလးေတြ မျမင္ရတာ ရက္ေတြကို လစားလို႕ သကၠရာဇ္တစ္ခုေတာင္အသစ္ျဖစ္သြားၿပီေကာင္မေလးေရ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ငါ့ရဲ႕ခေရပန္းေလးေတြ နင့္ကိုခုထိ ေမွ်ာ္လင့္ေနတုန္းပါပဲ။ အခန္႕မသင့္လို႕ နင့္ကို ႏွင္းဆီဆူး ေတြစူးခဲ့ရင္ အဲဒီႏွင္းဆီကို စြန္႕ၿပီး ခေရပင္လမ္းေလးကို ျပန္လာခဲ့ပါခ်စ္သူ ။ ခုေတာ့ခေရပင္ႀကီးေတာင္ ပန္းေကာက္မယ့္သူမရွိလို႕ ပန္းေတြမပြင့္တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ........။ပိုင္ရွင္မယ့္ႏြမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ခေရကံုးေလးေတြ ကိုနင္လာၾကည့္လွည့္ပါ။ ခုခ်ိန္ထိ ေမႊးပ်ံ႕ေနတုန္းပါပဲ ။ ျပန္လာၾကည့္ရင္နင္သိမွာပါ...............။

ခုခ်ိန္ထိ ငါ ခေရပန္းေလးေတြ သီေနတုန္းပါပဲခ်စ္သူ။

ပုန္းေရွာင္သူ

မေန႕ကငါ......
သီခ်င္းေတြ ဆိုညည္း

ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္လို႕

နင့္ကို ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တယ္။

မေန႕ကငါ......

ကဗ်ာေတြ သီကုန္း

ရင္တစ္ခုလံုး ရင္းၿပီး

နင့္အတြက္ ရည္ရြယ္ခဲ့တယ္။

မေန႕ကငါ......

မိုးေပၚက ၾကယ္ကိုဆြတ္

နင့္အတြက္ လည္ဆြဲလုပ္မယ္ဆိုၿပီး

ငါ့ အခ်စ္ကို ဖြဲ႕ဆိုခဲ့တယ္။

မေန႕ကငါ......
နင့္အတြက္ဆိုၿပီး
ေငြေျခက်င္းေလး ၀ယ္
ငါကိုယ္တုိင္ ၀တ္ဆင္ေပးခဲ့တယ္။

မေန႕ကငါ......

ရင္ခြင္ကို ေပါင္းသင္လို႕

ႏွင္းဆီ တစ္ခင္းပ်ိဳး

နင့္အတြက္ ငါ

ဥယ်ာဥ္တစ္ခု ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္။

မေန႕ကငါ.......

ဘုရားမွာဆုေတာင္း

ရုိးေျမက် ေပါင္းရေစဖို႕

နင့္ကိုငါတစ္ကယ္

ရည္ရြယ္ခဲ့တယ္။

မေန႕ကငါ......
မေျပလည္တာေတြ တစ္ခဏ

နင့္အတြက္ဘ၀င္က်ေစဖို႕

ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေနခဲ့တယ္။

မေန႕ကငါ.......

မေန႕ကငါ.......

မေန႕ကငါ.......

ဒီေန႕မွာေတာ့......

သီခ်င္းေတြရပ္တန္႕

ကဗ်ာေတြ ရင္ကြဲၿပီး...

လည္ဆြဲေလး ပ်က္စီး...

ေငြေျခက်င္ေလး ေပ်ာက္ပ်က္လို႕

ဥယ်ာဥ္ႀကီးလဲ ေျခာက္ကပ္ေနၿပီ...
ေတာင္းတဲ့ဆုေတြ မျပည့္ႏိုင္ပဲ

ငါ့အၿပံဳးေတြ အသက္မဲ့သြားတာ....

နင္ ရက္စက္တယ္

ေကာင္မေလးရယ္.....။

ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္ (၂)

ပ်က္စီးသြားတဲ့ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ဟာ ျပန္လည္ျပဳျပင္မယ့္သူ မရွိပဲ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုလံုး ဒီအတိုင္းပဲ ရွိေနခဲ့တယ္။ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္ ဟာ သူ႕ဒဏ္ရာေတြကို သူ႕ကိုယ္သူ ကုစားေပမယ့္ ဒဏ္ရာေတြက ထပ္ထပ္ပဲ တိုးလာခဲ့တယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ ပစ္ထားလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕တစ္ေန႕မွာ ေတာ့ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကိုေနာက္ထပ္ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ထပ္ေရာက္လာ ျပန္ပါတယ္။ ဧည့္သည္လို႕သာသံုးႏႈံးလိုက္ရတာ တစ္ကယ္ေတာ့ ဒီတစ္ခါေရာက္လာတာ ဧည့္သည္မဟုတ္ပါဘူး ။ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကို ျပန္လည္တည္ေထာင္မယ့္ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ရဲ႕ “ကယ္တင္ရွင္” လို႕ေျပာရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္္မယ္။ သူ ဟာ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကို

အရင္က တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးပါဘူး။ မေရာက္ဖူးေပမယ့္ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို အကုန္လံုး နီးပါးေလာက္ကို သိေန ခဲ့ပါတယ္။ အဲလိုသိေအာင္လည္းသူက အရင္ဆံုး စံုစမ္းခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ျပန္လည္တည္ေထာင္ဖို႕ ဘာေတြ လိုအပ္မလဲဆုိတာကို “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ရဲ႕ မလွမ္းမကမ္းကေန အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဟာ ဘာေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရတာလဲဆုိတာကို သူ စဥ္းစားတယ္။ “နားလည္မႈ”နဲ႕“ၾကင္နာမႈ” ေတြ မလံုေလာက္ခဲ့လို႕လား ဆိုၿပီး အေျဖထုတ္တယ္။ေနာက္ထပ္တစ္ခါဒီလိုမျဖစ္ရေအာင္ သူ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုၿပီး “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကို ျပန္လည္တည္ေထာင္ဖို႕အတြက္

လိုအပ္တာေတြ ျပည့္စံုတဲ့တစ္ေန႕မွာ သူဟာ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ထဲကို ၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ဆီမွာ ၀င္ခြင့္မေတာင္းခဲ့ပါဘူး ။ သူ႕သေဘာနဲ႕သူ၀င္လာခဲ့တယ္။ သူဟာ “ၿမိဳ႕ေတာ္” ကိုျပန္လည္တည္ေထာင္ဖို႕သိပ္ကိုစိတ္အား ထက္သန္ေနခဲ့တယ္။သူ႕ေၾကာင့္ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ျပန္လည္အသက္၀င္ႏိုးထလာမွာကို သူအရမ္းေမွ်ာ္လင့္တယ္။ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႕လည္း သူ႕ကိုယ္သူယံုၾကည္ေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကိုျပန္လည္တည္ေထာင္ဖို႕ အတြက္သူ႕မွာ အကုန္ျပည့္စံု ေနတယ္ေလ။ လိုအပ္တာမွန္သမွ်သူ႕ဆီမွာ အကုန္ရွိေနၿပီ။ “အခ်ိန္တစ္ခု” ကိုပဲ သူေစာင့္ရမွာ ။ သူ႕ရဲ႕ ညာဖက္လက္မွာ စစ္မွန္တဲ့ သစၥာတရားရွိတယ္။ ဘယ္ဖက္လက္မွာ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာတရား ရွိတယ္။ သူ႕ရင္ဘတ္ထဲမွာ ေတာ့ လတ္ဆတ္တဲ့ ရင္ခုန္သံေတြရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးသူ႕ဆီမွာ ၾကင္နာေဖးမမႈ၊အႏြံတာခံမႈ၊သည္းခံခြင့္လႊတ္မႈ၊စာနာ နားလည္မႈ နဲ႕ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳ ေတြ ရွိတယ္။ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကိုျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႕အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ အသံုး၀င္ဆံုးေသာ ကိရိယာ ေတြကိုပဲ သူယူလာခဲ့တယ္။ မလုိအပ္တဲ့ ၀န္တိုမႈ ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ ၊ ေတာင္းဆိုမႈ ၊ စတာေတြကို “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္”ရဲ႕အျပင္ဖက္မွာ သူထားခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕သူဟာ အရင္ဦးဆံုး သူ႕ရဲ႕ညာဖက္လက္နဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ထုဆစ္ ပုံေဖာ္တယ္။ ဘယ္ဖက္လက္နဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို အသက္သြင္းတယ္။ သူ႕ရင္ဘတ္နဲ႕ အရာအားလံုးကို စိတ္တိုင္းက် တည္ေဆာက္တယ္။ “ကယ္တင္ရွင္” ရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ေၾကာင့္ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္”ဟာ အခ်ိန္တိုတုိအတြင္းမွာ ျပန္လည္အသက္၀င္လာခဲ့တယ္။ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” အတြင္းမွာ သီခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ပ်ံ႕လြင့္လာတယ္။ အခ်ိန္အခါ မဟုတ္ပဲ ပန္းရနံ႕တစ္ခ်ိဳ႕ သင္းပ်ံ႕လာတယ္။ ကဗ်ာတစ္ခ်ိဳ႕ အိမ္လည္လာၾကတယ္။ ကမ ၻာေပၚမွာအလွဆံုးေသာ ပန္းေတြ က “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” မွာ လာေရာက္ ဖူးပြင့္ၾကတယ္။ ခုေတာ့ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” က အသစ္တစ္ဖန္ျပန္ၿပီး အသက္၀င္ရွင္သန္ ခဲ့ပါၿပီ။ “ကယ္တင္ရွင္” ကို သူ အရမ္းေက်းဇူးတင္သြားတယ္။ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” မွာရာသက္ပန္ေနဖို႕ ေတာင္းဆိုလုိက္တယ္။ “ကယ္တင္ရွင္” မရွိရင္ မျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ။“ကယ္တင္ရွင္”ေၾကာင့္ခုလို ျပန္လည္အသက္၀င္လာရေၾကာင္း ၊ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာပဲ ေနာက္ဆံုး ထြက္သက္ထိ ေနသြားေပးဖို႕ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” က ေမတၱာရပ္ခံလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့“ကယ္တင္ရွင္” က စဥ္းစားအုန္းမယ္ဆိုၿပီး အေျဖေပးပါတယ္။ သူစဥ္းစားၿပီးအေျဖရေတာ့“ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကိုအေျဖေပးတယ္။ သူ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္”မွာ ရာသက္ပန္ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ထိ ေနသြားမယ့္အေၾကာင္း “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကိုျပန္လည္အေျဖေပးခဲ့တယ္။ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” က ေပ်ာ္လြန္းလို႕ “ေဟးးးးးးးးးးး” လို႕ေအာ္လိုက္မိတယ္။ အဲဒီေတာ့ “ကယ္တင္ရွင္” က “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ကို မ်က္ေစာင္းလွလွေလး တစ္ခ်က္ထိုးပါတယ္။ ဒီေန႕ က “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္“ အတြက္ အမွတ္တရ ေန႕ေလးတစ္ေန႕ပါပဲ ။ ခုခ်ိန္ထိမွတ္မိေနတုန္းပါပဲ။ အဲဒီေန႕ ကေတာ့ 2005 April 18 ရက္ေန႕ ........ အဲဒီေန႕ကို “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕လို႕ “ကယ္တင္ရွင္” နဲ႕တုိင္ပင္ၿပီး သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ လာမယ့္ April 18 ဆိုရင္ “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” ရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ျဖစ္သလို “ကယ္တင္ရွင္” က “ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္” မွာ ရာသက္ပန္ရုိးေျမက်ေနမယ့္အေၾကာင္းလက္မွတ္ေရးထုိးမယ့္ေန႕ေလးတစ္ေန႕လည္းျဖစ္ပါတယ္။

p-s: အားလံုးကိုဖိတ္ေခၚပါတယ္။

ႏႈတ္မဆက္ပဲ ထြက္သြားသူ

အတူထိုင္ဖူးတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးရဲ႕ အတူထိုင္ဖူးတဲ့ ထိုင္ခံုေလးမွာ ငါအခု ထိုင္ေနတယ္ခ်စ္သူ။
မေျပာင္းလဲ့တဲ့ဒီဆိုင္ေလးက မေျပာင္းလဲေသးတဲ့ ေတးသီခ်င္းေလးေတြကို ခုထိဖြင့္ထားတုန္းပါပဲ။
ေျပာင္းလဲသြားတာက နင္ တစ္ေယာက္မရွိေတာ့ပါပဲ။
ဆိုင္စားပြဲထိုးေလးက ေလာကြတ္စကားဆိုပါတယ္ အစ္မ မပါဘူးလား အစ္ကို တဲ့။
တစ္ဖက္လူက ေလာကြတ္စကား လို႕ဆိုေပမယ့္ ငါ့အတြက္ေတာ့ ခံစားမႈ ဒီဂရီေတြက
ရင္ဘတ္ထဲကေန ေစာင့္တက္လာတယ္ခ်စ္သူ။
ေက်းဇူးျပဳ၍ တစ္ေယာက္တည္းေနခြင့္ျပဳပါ ။ မွာထားတဲ့ေကာ္ဖီကို
ေသာက္မယ္လုပ္ေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ထဲမွာ မင္းမ်က္ႏွာ ေပၚလာျပန္တယ္။
ေတာ္ၿပီကြာ ဒီတိုင္းပဲထားလိုက္ေတာ့မယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး ဆိုင္ထဲကေနထြက္လာလုိက္တယ္ ။ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးက ေနာက္ကလိုက္လာၿပီး
အစ္ကို ေကာ္ဖီက တစ္ခြက္ဖိုးပဲေလ ဆိုၿပီး ပိုေနတဲ့ေငြကို ျပန္အမ္းတယ္။
ဘာေၾကာင့္ငါ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ဖိုးေပးမိတာပါလိမ့္?
ဒီလိုနဲ႕ေလွ်ာက္လာရင္း ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲဆိုၿပီး စဥ္းစားတယ္။
စိတ္သက္သာရာ ရမယ္ထင္တဲ့ေနရာသြားရင္ေကာင္းမယ္
လို႕စဥ္းစားၿပီး ဘုရားေပၚတက္လာလိုက္တယ္။ ပန္းေရာင္းတဲ့ေကာင္မေလးက
အစ္ကို ပန္းမ၀ယ္ေတာ့ဘူးလား တဲ့ ။
ဒီေန႕အစ္မ မပါဘူးေနာ္ တဲ့။ ဟူး ေသသာေသလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ သူ႕ကိုၿပံဳးျပၿပီး ပန္းတစ္စည္း၀ယ္လိုက္တယ္။
စေနေထာင့္သြားၿပီး မျပည့္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဆုကိုေတာင္းလိုက္မိတယ္ ။ ခ်စ္ေသာသူနဲ႕ ရာသက္ပန္ ရုိးေျမက် ေပါင္းရပါေစ လို႕ ။ ခါတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္တူတူ ဆုေတြေတာင္းလိုက္ၾကတာ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာပါတယ္။ ခုေတာ့ လိုခ်င္ေတာင့္တ တဲ့ဆုတစ္ခုကို ေတာင္းလိုက္ၿပီး ဘုရားရင္ျပင္ေပၚကေနဆင္းလာလိုက္တယ္။
ခုခ်ိန္ထိနင္ကေတာ့ငါ့အနားမွာ ရွိေနတုန္းပဲ ခ်စ္သူ။ ေက်ကြဲစရာေတြ နဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ငါ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာေတြကိုဘယ္မွာ လိုက္ရွာရမလဲ ခ်စ္သူ ?
အခုငါဘယ္သြားရမလဲ? မထူးေတာ့ပါဘူး အိမ္ပဲျပန္ေတာ့မယ္။
အရာအားလံုးေမ့ၿပီးခဏေလာက္အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ မင္းက အိပ္မက္ထဲထိေရာက္လာျပန္တယ္။
မင္းကိုသတိရတုိင္းသာ ပန္းတစ္ပြင့္ ပြင့္မယ္ဆိုရင္ ဒီကမၻာႀကီးပန္းေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနေလာက္ၿပီခ်စ္သူ။
သတိရတိုင္းမ်က္ရည္က်ရလို႕ ငါ့မွာ မ်က္ရည္ေတြလည္းခမ္းေျခာက္ကုန္ၿပီ။
ရူးတယ္လို႕ ဆိုခ်င္ဆိုေတာ့ ငါနင့္ကိုတစ္ရက္မွ မေမ့ဘူးခ်စ္သူ။ အမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာ အုတ္ျမစ္ခ်ၿပီးမွ
ဘာေၾကာင့္ငါ့အနားက ထြက္သြားရတာလဲ? ရက္စက္တဲ့ေလာကဓံတရားႀကီးက ဘာျဖစ္လို႕မင္းတစ္ေယာက္ကိုမွ ေရြးၿပီး
ေခၚသြားရတာလဲ? ျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္မလာတာကိုက ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အတိတ္ကံလား? ကမၻာတစ္ဖက္မွာ နင္ရွိသလို ကမၻာတစ္ဖက္မွာ ငါရွိတယ္။ စိတ္မပ်က္နဲ႕ ခ်စ္သူ တစ္ေန႕ေန႕ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဆံုႏုိင္မွာပါ။ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာေလးမွာ နင္ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ ။ ငါ့အတြက္လည္းနင္ စိတ္မပူနဲ႕ ။ တို႕ႏွစ္ေယာက္ခဏေလး ေ၀းတာလို႕ သေဘာထားလိုက္ပါ ။
ျပန္ဆံုၾကမယ့္တစ္ေန႕ေရာက္ရင္သာ နင္ငါ့ကို အရင္လိုခ်စ္ခြင့္ေလးေတာ့ ျပန္ေပးပါ လို႕ ငါေတာင္းဆိုခ်င္တယ္။
ဒါေပမယ့္................. ျပန္ေတြ႕ၾကတဲ့ တစ္ေန႕ ......................နင္ငါ့ကို မွတ္မိပါအုန္းမလား???

p-s: သူမကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ကယ္ႏႈတ္မဆက္ခဲ့ပါဘူး။

အသည္းကြဲဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္

အလြမ္း နဲ႕အဆံုးသတ္မယ္မွန္းႀကိဳသိခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးကို ဘာလို႕ ပံုအပ္ခဲ့မွာလဲ။ခုေတာ့...........
ဥၾသ ေတြေတာင္ ေတးဆိုကုန္ၿပီ။ ေလရူးေတြလည္းတိုက္ကုန္ၾကၿပီ။ရင္ခြင္မွာလည္းျခစ္ျခစ္ေတာက္ေအာင္ကို ပူေနၿပီ။
ေက်းဇူးျပဳ၍ ေအးျမလတ္ဆတ္ေသာ ေမတၱာတရားေတြ နဲ႕ ငါ့ကို ကုစားပါခ်စ္သူ..
အခ်ိန္ေတြခဏေလာက္ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါ။မင္းထားခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ........
မင္းအတြက္ဆိုၿပီး ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ႏွလံုးခုန္သံတစ္ခ်ိဳ႕ ေရခဲျမစ္ထဲမွာ ျမဳပ္ေနတာမင္းေတြ႕လိမ့္မယ္။
အလြမ္းသီခ်င္းေတြ ဆိုေနတဲ့ အိပ္ပ်က္ညေတြကို မင္းေတြ႕လိမ့္မယ္။
ေၾကမြ ၿပဲစုတ္ေနတဲ့ ဒိုင္ယာရီေတြ မင္းေတြ႕လိမ့္မယ္။ကာရံမညီတဲ့ ကဗ်ာအပိုင္းအစေတြမင္းေတြ႕လိမ့္မယ္။
ေၾကကြဲစရာေတြျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ငါ့ဘ၀အစိတ္အပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါမင္းေတြ႕လိမ့္မယ္။
တစ္ခ်ိန္ေသာ အခါက...........
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ တိမ္ေတြစီးၿပီး ဟိုး အဆံုးမရွိတဲ့ ခရီးကိုသြားခဲ့ဖူးတယ္။
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ပင္လယ္သမုဒၵရာႀကီးကိုလည္းျဖတ္ဖူးတယ္။ငါတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ ေတာင္ေတြျဖတ္ၿပီး သီခ်င္းေတြလည္း
ညည္းခဲ့ဖူးတယ္။ႏွစ္ေယာက္အတူရွိစဥ္တုန္းက အရာအားလံုးကို ရင္ဆိုင္ နင့္အတြက္ငါ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္
ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဒါေတြဟာ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ျဖစ္သြား ၿပီလား?
အရာအားလံုးမင္းအတြက္ လွပခဲ့တဲ့ ဒီအတိတ္ကို မင္းဘာေၾကာင့္စြန္႕ခြါရတာလဲ???
`အတိတ္´ဆိုတဲ့ပန္းခင္းေလးေၾကာင့္ `အနာဂတ္´ဆိုတဲ့ဥယ်ာဥ္ႀကီး လွပရတာပါ။
သီးပြင့္ေတာ့မယ့္အခ်ိန္ေရာက္မွ ဘာေၾကာင့္ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ရတာလဲ ေကာင္မေလးရယ္?
အျပစ္မတင္ရက္တဲ့ငါ ကံၾကမၼာကိုပဲ ယိုးမယ္ဖြဲ႕လိုက္ပါေတာ့မယ္။ ေပ်ာ္ပါေစခ်စ္သူ....
အရာရာကိုေက်ာ္ျဖတ္ ရင္ဆိုင္မယ့္ နင့္အတြက္ဆိုၿပီး ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ငါ......
ခုေတာ့ ဒဏ္ရာေတြ ဗလပြ နဲ႕ က်န္ရစ္ျဖစ္ခဲ့တာ သိပ္ေတာ့လည္းမထူးဆန္းပါဘူး။
က်န္ခဲ့တဲ့ရက္စြဲေတြ ျပန္လွန္ၾကည့္ရင္ ေန႕တိုင္း ရက္ရာဇာ ေတြပါပဲခ်စ္သူ။မေန႕ကအခ်ိိန္ထိေပါ့။
မေနခ်င္ရင္လည္းသြားပါေတာ့.........
အရာအားလံုးၿပီးဆံုးသြားၿပီဆိုေတာ့လည္း.............

p-s:ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀တစ္စိတ္တစ္ေဒသပါ။

အိပ္မက္ဒ႑ာရီ

ေဒါက္ေဒါက္...ေဒါက္ေဒါက္...ေဒါက္ေဒါက္...!!!
အဆက္မျပတ္ေခါက္ေနတဲ့တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ေသာ့ေပါက္ကေန အျပင္ဖက္ကို
ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။
အလို......အိပ္မက္ေတြ တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ကူးနတ္သမီးေလးကို
တအ့ံတၾသ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူမ ဘာလာလုပ္တာပါလိမ့္..???
ကၽြန္ေတာ္သူမဆီကို ၀င္ခြင့္ေတာင္းခဲ့တုန္းက သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ခုေတာ့ သူမ ကကၽြန္ေတာ့္ကို၀င္ခြင့္ေတာင္းေနၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲ? နည္းနည္းေတြေ၀သြားတယ္...။
ႏွလံုးသားက ၀င္ခြင့္ျပဳဖို႕ ဖိအားေပးေနေပမယ့္ ဦးေႏွာက္က ခပ္တည္တည္လုပ္ေနတယ္ေလ။
ဒါနဲ႕ပဲေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ဦးေႏွာက္ကို လ်စ္လ်ဴရႈ႕လိုက္တယ္။
ႏွလံုးသား အလိုက် သူမကို ကၽြန္ေတာ္၀င္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္။
သူမအၿပံဳးတစ္ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေျခြခ်ၿပီး ညင္သာစြာ ၀င္လာခဲ့ပါတယ္။
သူမ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ အနာဂတ္စားပြဲ တစ္ခုကို ခင္းလိုက္တယ္။
ေနာက္ၿပီး အဲဒီအေပၚမွာ အၾကင္နာ၊အိပ္မက္၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊လက္ေတြ႕ဘ၀၊နားလည္မႈ...
စတာေတြနဲ႕ သူမကို တည္ခင္းဧည့္ခံလိုက္ပါတယ္။ေနာက္ၿပီး.....
အဲဒါေတြ စားသံုးဖို႕ သူမ လက္ထဲကို အခ်စ္ ဆိုတဲ့ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္း ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီးဆိုေတာ့မွ သူမကိုစားသံုးေစပါတယ္။
ပထမဦးဆံုး သူမ အၾကင္နာ ကိုစတင္ျမည္းစမ္းလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္လိုေနလဲ
ဆိုေတာ့ သူမ ကခ်ိဳပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ၿပီး သူမ အိပ္မက္ ေတြကို ခပ္ေသာက္လိုက္တယ္...
ၿပီးေတာ့ အတိုင္းမသိေအာင္ၾကည္ႏူးရတယ္တဲ့။ေနာက္တစ္ခါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို သူမ စားၾကည့္တယ္
အဲဒါအားေဆး တစ္ခြက္လားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးရံု ၿပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္ေတြ႕ဘ၀ ကိုသူမ နည္းနည္းျမည္းၾကည့္လိုက္တယ္။ခ်က္ခ်င္းပဲ သူမ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ၿပီး
ျပန္ေထြးထုတ္မယ္လို႕ လုပ္ပါတယ္ ။ ပါးစပ္ကလည္း ခါးလိုက္တာ ဆိုၿပီး သူမ ဆိုပါတယ္။
ဒါနဲ႕ကၽြန္ေတာ္လည္း ခါးတယ္ဆိုေပမယ့္ ေထြးေတာ့မထုတ္လိုက္ပါနဲ႕ ၿမဳိခ်လို္က္ေနာ္ လို႕ ဆိုေတာ့
သူမ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ ၾကည့္ၿပီး ေအာင့္အည္း ၿမိဳခ်လိုက္ပါတယ္။ သူမ ေတာ္ေတာ္လည္းခါးသြားမွန္း
ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္ သူမ ၿမိဳခ်လိုက္တာကိုေတြ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္မွာ အတိုင္းမသိေအာင္
ပီတိေတြ ျဖစ္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ေနာက္ဆံုးသူမကို နားလည္မႈ တစ္ခြက္တိုက္လိုက္တယ္။ အားလံုးထဲမွာ အေကာင္းဆံုး
ပဲလို႕ သူမ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ ကိုတစ္ခုခုေျပာမလို႕စဥ္းစားေနပါတယ္ ။
အဲဒီခ်ိန္မွာပဲ........................။
တီတီ...တီတီ...တီတီ...တီတီ...
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ နာရီႏႈိးစက္သံေၾကာင့္ အိပ္မက္ ထဲကေန လန္႕ႏိုးသြားတယ္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားေနတာက ဒါေတြဟာ အိပ္မက္ မဟုတ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ လို႕သူမ ကိုေျပာမလို႕ပါပဲ။
ကဲခုေတာ့ ...........??

ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္

တစ္ခါတုန္းကေပါ့........
`နားလည္မႈ´ နဲ႕ `ၾကင္နာမႈ´ ႏွစ္ခုေပါင္းၿပီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ `ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ ရွိသတဲ့။ အဲဒီၿမိဳ႕ေလးက တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေတာ့ လာလည္ခ်င္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးေပါ့။ ဒါေပမယ့္အဲဒီၿမိဳ႕ကို လာလည္ခ်င္တိုင္း လာလို႕မရဘူးတဲ့။ အဲဒီၿမိဳ႕ရဲ႕စည္းကမ္းခ်က္ေတြကိုလိုက္နာႏုိင္မွ

အဲဒီၿမိဳ႕ကို ၀င္ခြင့္ရတယ္တဲ့ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့လူတိုင္းက `ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ကို

၀င္ေရာက္လည္ပတ္ခ်င္ေပမယ့္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြ မလိုက္နာႏိုင္လို႕အေ၀းကပဲ ၾကည့္သြားၾကသတဲ့။

`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ရဲ႕စည္းကမ္းခ်က္ေတြက......
(၁) ၾကင္နာတတ္သူျဖစ္ရမည္။
(၂) စာနာေဖးမတတ္သူျဖစ္ရမည္။
(၃) ရင္ခုန္သံေတြလတ္ဆတ္ရမည္။ တဲ့.........
စည္းကမ္းခ်က္ေတြက အေပၚယံၾကည့္ရင္ လိုက္နာဖို႕လြယ္ကူတယ္လုိ႕ထင္ရေပမယ့္ တစ္ကယ္တမ္းလိုက္နာ ဖို႕အတြက္ခက္ခဲလြန္းေတာ့ `ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ႀကီးမွာဧည့္သည္မလာပဲ အထီးက်န္ေနတာေပါ့။
ဒီလိုနဲ႕တစ္ေန႕မွာ.....`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ကိုဧည့္သည္တစ္ေယာက္ေရာက္လာပါတယ္။

အဲဒီဧည့္သည္ဟာ စည္းကမ္းခ်က္ေတြ ကိုလိုက္နာႏုိင္လို႕ ေရာက္လာတာပဲဆိုၿပီး

`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ က ေႏြးေထြးစြာနဲ႕ႀကိဳဆို လိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္အဲဒီဧည့္သည္က

ျခြင္းခ်က္တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ဘာလဲဆိုေတာ့ ရင္ခုန္သံတစ္ခ်ိဳ႕မလတ္ ဆတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ေရာက္လာၿပီပဲ ကိုယ့္ဖက္ကဧည့္၀တ္ေက်ရမွာေပါ့ဆိုၿပီး

`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ႀကီးက ဧည့္သည္ေရာက္တဲ့ေန႕ကစၿပီးအမႈေတာ္ထမ္းရြက္ပါေတာ့တယ္။

`နားလည္မႈ´ နဲ႕ `ၾကင္နာမႈ´ ကိုလည္းေသခ်ာမွာထားတယ္။

ဧည့္သည္ကို ေသခ်ာဂရုတစိုက္ရွိဖို႕ကိုေပါ့။

တစ္ကယ္တမ္းလည္း `ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ႀကီးက

ဧည့္သည္အေပၚမွာ အင္မတန္မွ ဧည့္၀တ္ေက်ခဲ့ပါတယ္။

ဘာပဲလိုလိုခ်က္ခ်င္းပဲရေအာင္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ပါတယ္။

တစ္ခုခုေတာင့္တတာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းပဲရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရွာတယ္။

`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ရဲ႕ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္မႈေၾကာင့္ ဧည့္သည္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံတစ္ခ်ိဳ႕

ျပန္လည္အသက္၀င္ ရွင္သန္လာပါတယ္။ဧည့္သည္ကေတာ့ဒါေတြကိုမသိပါဘူး။

`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ကေတာ့ သူ႕ေၾကာင့္ဧည့္သည္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ျမင္ရေတာ့

ေက်နပ္ေနတာေပါ့။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဧည့္သည္ကို သူ႕ဆီမွာတစ္သက္လံုး ေနေစခ်င္တယ္ေလ...
ဒီလိုနဲ႕တစ္ေန႕မွာေတာ့........

`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ငိုင္ေနတာကို `နားလည္မႈ´ နဲ႕ `ၾကင္နာမႈ´

ကေတြ႕ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕မႈိင္ေနတာလဲလို႕ေမးတယ္။

ဒီေတာ့`ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ႀကီးက

ဧည့္သည္မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။ မင္းတို႕ ဧည့္သည္ကို ေသခ်ာဂရုမစိုက္ဘူးလားလို႕ေမးေတာ့

`နားလည္မႈ´ က ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုဂရုစုိက္ပါတယ္။

သူ ဘာေျပာေျပာ ဘာလုပ္လုပ္ ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႕

သူ႕ကိုပဲၾကည့္္ေနခဲ့ပါတယ္ တဲ့။ `ၾကင္နာမႈ´ ကလည္း ကၽြန္ေတာ္လည္း

သူ႕ကိုဂရုတစိုက္ရွိခဲ့ပါတယ္။သူလိုအပ္တာမွန္သမွ်တယုတယနဲ႕

ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ တာခ်ည္းပါပဲတဲ့။ အဲဒီေတာ့ `ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ ကစဥ္းစားတယ္။

ဒီေလာက္ဧည့္၀တ္ေက်ေနပါရက္နဲ႕ ဘာျဖစ္လို႕ ဧည့္သည္က ျပန္သြားရတာလဲေပါ့။ သူတို႕သံုးဦး ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီးစဥ္းစားတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေျဖတစ္ခုရသြားတယ္။

ဘာလဲဆိုေတာ့ .........
ဧည့္သည္ဆိုတာ အခ်ိန္တန္ရင္အိမ္ျပန္မွာပဲ ဆိုတာကိုေပါ့။
အဲဒီဧည့္သည္ျပန္သြားတဲ့ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး `ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္´ လည္းရင္ကြဲနာက်ၿပီးပ်က္စီးသြားသတဲ့။

p-s: လြန္ခဲ့ေသာ ၇ ႏွစ္တာကာလကေပါ့.......။

အထီးက်န္

တိတ္တဆိတ္၀င္လာတယ္ဆိုၿပီး...
ဒီလိုပဲ အမွတ္တမဲ့ ထြက္သြားခဲ့တယ္။
လြမ္းလို႕ က်န္ရစ္ခဲ့မွာ ကိုေတာ့..........
သူ မသိပါဘူး။
က်န္ေနသူရင္ခြင္ကို အပူေတြတစ္ေလွႀကီးနဲ႕
ဒဏ္ရာေတြ အနာမက်က္ေအာင္
ျပဳစားရက္တဲ့သူ။
အမွတ္တမဲ့ ဆိုၿပီး ထားရစ္တဲ့သူက
ထားခဲ့ေပမယ့္
အမွတ္တရ ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ က်န္ရစ္ခဲ့တာ
ကၽြန္ေတာ္ ပါပဲ...။
ဇာတ္သိမ္းခန္းလည္းေရာက္ၿပီ...
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း...
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ။

မေမ့ႏိုင္

ဖမ္းဆုပ္မရေတာ့တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုကို
ဘာေၾကာင့္ မက္ေမာေနရတာလဲ...?
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့ အနာဂတ္ေလးကို

ဘာေၾကာင့္ျပန္ လိုခ်င္တာလဲ...?

ၿပိဳပ်က္သြားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို

ဘာေၾကာင့္ တမ္းတေနတာလဲ...?

ေပ်ာ္စရာကမၻာေလးကို

ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲ...?

ေန႕ ည ေတြ ကဗ်ာမဆန္ေတာ့တာ

မင္းမရွိေတာ့လို႕လား...?

ၾကယ္တစ္ပြင့္ ေၾကြက်သြားတာကေရာ

မင္းအတြက္ဆုေတာင္းေပးတာလား...?

ေဆာင္းတြင္းညေတြ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနတာကေရာ

အေ၀းဆံုးကို မင္းေရာက္သြားလို႕လား...?

အရာအားလံုးေပ်ာက္ပ်က္သြားေပမယ့္.......

ငါ့ႏွလံုးသား အနက္ရႈိင္းဆံုးေနရာမွာ

မင္းကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ရွိေနေသးတယ္ ခ်စ္သူ......။

ျပန္လာပါလို႕ ငါမေတာင္းဆိုပါဘူး

လမ္းႀကံဳရင္ေတာ့ ၀င္ခဲ့ေပါ့....။

ၾကင္နာမႈေတြနဲ႕ လက္ကမ္းလို႕ ႀကိဳေနမယ္

တစ္ခ်ိန္က မင္းရဲ႕အိမ္ေလး .....။

p-s:ရင္ဘတ္ထဲကထြက္က်လာတဲ့စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ပါ...။

ကမၻာျခားသြားတဲ့ခ်စ္သူ

ကမၻာတစ္ဖက္စီျခားခဲ့ၿပီခ်စ္သူ တစ္ခါတစ္ရံငါသတိရတဲ့အခါ ေပ်ာ္ဖူးခဲ့တဲ့အတိတ္ကို စိတ္ထဲမွာ
ျမင္ေယာင္တယ္.တို႕ႏွစ္ေယာက္သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ အရင္အတိတ္ေတြကိုဘယ္သူေတြျပန္ယူေပးႏုိင္မွာလဲ.
တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အတိတ္ကိုတို႕ႏွစ္ေယာက္ပိုင္ခဲ့သလို . တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အနာဂတ္ဟာလဲ
နားလည္မႈေတြလြဲခဲ့တဲ့ တို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားကအျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္
ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္သလိုျဖစ္ခဲ့ရၿပီ...တစ္ရက္မွမေမ့ဘူးခ်စ္သူ..ဆံုးရႈံးခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္ေတြ
နားလည္မႈေတြ ၾကင္နာမႈေတြ ကူညီေဖးမခဲ့မႈေတြ ဒါေတြက္ိုငါဘယ္မွာလိုက္ရွာရမလဲ.ေျဖပါခ်စ္သူ.
တယုတယနဲ႕ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ငါ့ရဲ႕ႏွင္းဆီအိပ္မက္ေတြ ေရေပၚအရုပ္ဆြဲသလိုျဖစ္ကုန္ၿပီ. ျပန္လာခဲ့ပါလို႕
ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္မရွိေတာ့ေပမယ့္ မင္းအိမ္ျပန္လာမယ့္ေန႕ ရက္ေတြကိုငါကေတာ့ ရူးသြပ္စြာနဲ႕ဒီေန႕ထိ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတုန္းပါပဲခ်စ္သူ.. ဟုိးအေ၀းႀကီးကိုတစ္ေယာက္တည္းထြက္သြားတဲ့မင္းရဲ႕ေနာက္ကိုတစ္ေန႕
ေတာ့ငါလိုက္လာမွာပါခ်စ္သူ ..ဖမ္းဆုတ္မရေတာ့တဲ့ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို ဒီမွ်နဲ႕ပဲ
အဆံုးသတ္ခြင့္ေပးပါခ်စ္သူ..လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးနဲ႕ငါရင္ကြဲေနခ်ိန္မွာမင္းကေတာ့ဒါေတြကို မသိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး..ကမၻာတစ္ဖက္မွာမင္းေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႕ ငါဆုေတာင္းေပးပါတယ္ခ်စ္သူ..
တစ္ေန႕ေတာ့ငါမင္းနဲ႕ ဆံုႏိုင္ေကာင္းပါတယ္... တစ္ေန႕ေန႕ေပါ့.........။

ကမၻာျခားသြားတဲ့ခ်စ္သူအတြက္......

နားလည္္မႈ

`သူ´က ဘယ္ေနရာမဆို ေတာ္ေတာ္ေလးအေရးႀကီးတဲ့ အရာတစ္ခုအျဖစ္ ျဖစ္တည္ေနတယ္ဆိုတာ သင္လည္း သိမွာပါ။ `သူ´မရွိရင္ အရာရာမွာ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘ၀င္မက်ႏိုင္ပါဘူး။ `သူ´က သင့္ကို ဟုိးအျမင့္ႀကီးေရာက္ေအာင္ပို႕ေဆာင္ေပးႏုိင္သလို ဟိုးေအာက္ဆံုးေရာက္ေအာင္ ဆြဲခ် သြားႏုိင္တယ္ ဆိုတာ သင္သိပါလိမ့္မယ္။ အရာရာမွာေအာင္ျမင္ႏိုင္ဖို႕ ဆိုရင္အရင္ဦးဆံုးသင္ `သူ႕´ ကိုခင္မင္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစားရပါမယ္။ `သူ´ က မိသားစုၾကားမွာလည္းအေရး ပါတယ္။ အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာလည္း အေရးပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္းအေရးပါတယ္။ လူငယ္ၾကားမွာ လည္းအေရးပါတယ္။ လူႀကီးေတြၾကားမွာလည္းအေရးပါတယ္။ ခ်စ္သူေတြၾကားမွာလည္းအေရးပါသလို အိမ္ေထာင္ တစ္ခုမွာလည္း အေရးပါတယ္။ `သူ´ ဟာ အရာရာမွာ ပိုင္ဆိုးသူပါ။ ေနာက္ဆံုးသင္နဲ႕ ကၽြႏု္ပ္ၾကား မွာလည္းသူက အေရးပါတယ္ဆိုတာ သင္မေမ့ထားပါနဲ႕။ `သူ´ မရွိရင္ သင္နဲ႕ကၽြႏု္ပ္ေရွ႕ဆက္လို႕ ရမွာမဟုတ္ ေတာ့ဘူး ။ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြေတြအျဖစ္နဲ႕ ကိုဆိုလုိတာပါ။ `သူ႕´ ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ႀကီး အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသခဲ့ရဖူးသလို `သူ႕´ ေၾကာင့္ပဲကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ႀကီး အနာဂတ္အိပ္မက္ေတြ မက္ခြင့္ရခဲ့ဖူးတယ္။ `သူ႕´အတြက္နဲ႕အႀကိမ္ႀကိ္မ္လဲက်ၿပိဳပ်က္သြားသူေတြကို `သူ´ကပဲ ျပန္ၿပီးေဖးမကူညီႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္အရာ ေတြလဲက်ရႈံးနိမ့္ပါေစ `သူ´ကေတာ့ဘယ္ေတာ့မွမရႈံးပဲ အရာအားလံုးကို ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႕ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုေနသူပါ။

p.s-ေရးမိေရးရာေလးပါ။ဖတ္ၿပီးအျမင္မကပ္ၾကပါနဲ႕။

ဟဲလို

`ဟဲလို´ ဆိုတဲ့ အသံေလးကိုၾကားလိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကည္ႏူးရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႕သက္ဆိုင္တဲ့တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဆီက ေျပာလာမယ့္ အသံေလးကိုဆုိလိုတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သူမ တစ္ရက္ ကိုအနည္းဆံုး သံုးခါေလာက္ ဖုန္းေျပာျဖစ္တယ္။မနက္ေစာေစာ တစ္ခါ ေန႕လည္တစ္ခါ နဲ႕ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီး တစ္ခါ ပါ။တစ္ခါေျပာရင္အနည္းဆံုး တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ၾကာပါတယ္။ ညအခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ့ထက္ပိုပါၿပီ။ အဲဒီေလာက္ေတာင္ေျပာေနတာ တစ္ရက္ တစ္ရက္ ဘာေတြေျပာလဲလို႕ ေမးလာမယ့္လူရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္မေျဖ တတ္ပါဘူး။ ခ်စ္သူေကာင္မေလးနဲ႕ဖုန္းေျပာေနတဲ့သူေတြ နားလည္ပါလိမ့္မယ္။ သူမႏႈတ္ဖ်ားကထြက္လာတဲ့ `ဟဲလို´ဆိုတဲ့ အသံေလးက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။အဲဒီအသံေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ေန႕တုိင္းနားေထာင္ေနေပမယ့္ တစ္ရက္မွ မရိုးသြားပါဘူး။ သူက အိပ္မက္ေတြကို ဆက္လက္ ရွင္သန္ေစသလို ညေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြကို အစြမ္းကုန္ လင္းလက္ေစပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္တဲ့ေန႕ရက္ တစ္ခ်ိဳ႕ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီေန႕ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ေတာ့သူမနဲ႕ပက္သက္ၿပီး အိပ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ေန႕ရက္ေတြျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေန႕မွာ သူမ ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္ေပၚလာၿပီး ေလလႈိုင္းၾကားကတစ္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ့္နားထဲကို METAL သံတစ္ခုအျဖစ္နဲ`ဟဲလို´ ဆိုတဲ့ အသံေလးကိုၾကားလုိက္ရရင္ေတာ့ ညက အိပ္ပ်က္ခဲ့တာေတြဟာ အလိုလိုေျပေပ်ာက္သြား ရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသူမ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သူမ ဖုန္းေျပာလာတာခုဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ လူခ်င္းေတြ႕ ေနရေပမယ့္ ဖုန္းေတာ့ေန႕တိုင္းေျပာျဖစ္ပါတယ္။ သူမႏႈတ္ဖ်ားက `ဟဲလို´ဆိုတဲ့အသံေလးကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ရက္မၾကားရရင္ အိပ္မေပ်ာ္လို႕ပါ။ ေနာက္ေန႕ေပါင္းမ်ားစြာမွာ လည္းကၽြန္ေတာ္နဲ႕သူမ ဖုန္းေျပာေနအုန္းမွာပါပဲ။ ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္းဒီ Post ေလးကိုေရးေနတုန္း သူမဖုန္းေခၚလာပါၿပီ။ `ဟဲလို´ တဲ့ ။ ေတာ္ၿပီဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ သူမနဲ႕ ဖုန္းေျပာလိုက္ဦးမယ္ ...........။

p.s -ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သက္ဆိုင္ေသာ `ဟဲလို´ ေလးပါ.....။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ေကာင္မေလး (၂)

သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္အျပင္မွာတစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးပါဘူး။ဆိုလိုတာက သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ့္ကိုသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးတာပါ။အဲလုိမိတ္ဆက္ေပးတာကလည္း အခုေခတ္ရဲ႕မရွိမျဖစ္ အင္တာနက္အြန္လိုင္းေပၚမွာ။အဲဒီ ေတာ့ သူမကိုကၽြန္ေတာ္ အျပင္မွာမျမင္ဖူးပါဘူး။ သူမရဲ႕ PHOTO ကိုေတာ့သူမ ျပလို႕ျမင္ဖူးသလို ကၽြန္ေတာ့္ PHOTO ကုိလည္းသူမ ျမင္ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္စကားေတြေျပာရင္း ေတာ္ေတာ္ ေလးကိုနားလည္မႈေတြ ရွိခ့ဲၾကပါတယ္။သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္က ေတာ့မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီးေ၀းပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ေနတဲ့ ေနရာေလးက Goodnight လုပ္တဲ့အခါ သူမဖက္ေတာ့ Goodmorning ေပါ့။ဒါေပမယ့္သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ က ဟိုးအရင္တုန္းက ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ အတူတူ ေနခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပါ။အဲဒီတုန္းကမသိခဲ့ၾကပဲ တစ္ေယာက္ တစ္ေနရာဆီ ေနၾကတဲ့ခုခါက်မွ သူမ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္သိခြင့္ရတဲ့ အျဖစ္ေလးကိုကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းေလးေတာ့ အံ့ၾသမိပါတယ္။

သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ လူမ်ိဳးခ်င္းတူေပမယ့္ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသားတရားခ်င္းမတူပါဘူး။ အဲဒီအရာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ တံတိုင္းႀကီး တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့လိမ့္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာကတည္းက သိခဲ့ေပမယ့္သိသိႀကီးနဲ႕ ပဲ ေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့ပါတယ္။ သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾက ပါတယ္။

သူမက ကၽြန္ေတာ့္ကို အစြမ္းကုန္နားလည္ေပးပါတယ္။အေ၀းႀကီးမွာေနၿပီး တစ္အိမ္ထဲမွာအတူေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို ကၽြန္ေတာ့္ကို ဂရုတစိုက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီး တစ္လေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႕သူမ ဘာသာအယူ၀ါဒေတြအေၾကာင္းေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့တယ္။သူမ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လုိမွ ညွိလို႕ မရပါဘူး။ ဘာသာမတူရင္မခ်စ္ရဘူးလို႕ေတာ့ပညတ္ခ်က္ေတြ မရွိေပမယ့္ ဘ၀တစ္ခုတည္ေဆာက္ဖို႕အတြက္ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရပါၿပီ။

ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ဘယ္လို ဆက္လုပ္ရမလဲ ။

သူမ နဲ႕ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အေကာင္း ဆံုးအေျဖက လမ္းခြဲဖုိ႕ ကလြဲၿပီး ဘာရွိေတာ့မွာလဲ???

တစ္ေန႕ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သူမ စကားေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ က လမ္းခြဲဖို႕အေၾကာင္းကိုစေျပာတယ္။ သူမ က ဘာျဖစ္လို႕လဲ လို႕ ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သူမကိုမရွင္းျပႏိုင္ခဲ့ ပါဘူး။

ေမ့လိုက္ဖုိ႕အေၾကာင္းကိုပဲ ႏႈတ္က အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာေနခဲ့တယ္။

သူမကေတာ့လမ္းခြဲရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းျပခ်က္ကို တတြတ္တြတ္ေမးတယ္။

ကၽြန္ေတာ္သူမ ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္ခဲ့ တယ္ဆိုတာ သူမ သိသလို သူမရဲ႕အခ်စ္ကိုလည္းကၽြန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေရွ႕ဆက္ဖို႕က သူမဖက္ကေလွ်ာ့ေပးမွာမဟုတ္သလို ကၽြန္ေတာ့္ဖက္ကေရာ???

ခုေလာက္ဆိုရင္ သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္လမ္းခြဲ ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ သူမ သိေလာက္ေရာေပါ့.............။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ေကာင္မေလး

ဒီေန႕ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလး အဆင္မေျပျဖစ္တယ္ဗ်ာ.သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာလက္ထပ္ ေတာ့မယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို နားမလည္ႏိုင္ေသးတာ ကိုကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲမသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။သူက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ေလးႏွစ္ေလာက္ေတာ့ငယ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သူမကို ခ်စ္သူလိုေရာ ညီမ ေလးတစ္ေယာက္လိုပါ ဂရုတစိုက္နဲ႕ ခ်စ္လာခဲ့တာ ခုဆိုရင္ သံုးႏွစ္ သံုးမိုးေတာင္ရွိေတာ့မယ္။ သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ အဆင္မေျပျဖစ္တာခုမွမဟုတ္ပါဘူး ဟိုးအရင္ကတည္းကပါ။

သူမက ကေလးတစ္ေယာက္လို ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ဆိုးတယ္။ဆိုးစမ္းပါေစ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ခြင့္လႊတ္လို႕ရတာေပါ့။ၿပီးေတာ့သူမက ဘာမဟုတ္ တာေလးေတြက အစ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္။ဥပမာ.ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးေတြနဲ႕ အတူတူ ေတြ႕ရင္ေရွ႕မွာေတာ့ဘာမွမေျပာပါဘူး။မ်က္ႏွာေလးကၿပံဳးလို႕ ။သူအဲလိုၿပံဳးၿပီးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္နာၿပီလို႕သာ မွတ္ေပေတာ့။ေနာက္ကြယ္ေရာက္ရင္ကၽြန္ေတာ့္ဗုိက္ေခါက္ကိုလိမ္ဆြဲ ၿပီးရွင္က ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ဆို ၿပီး ျပႆနာရွာေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီခါက်ရင္ကၽြန္ေတာ္ကလည္း နားလည္မေပးရေကာင္းလားဆိုၿပီး သူ႕ကိုျပန္ၿပီး စိတ္ဆိုးတာေပါ့။ အဲဒီခါက်ေတာ့သူမက ခ်စ္လို႕သ၀န္တုိတာတဲ့။ သူခ်စ္တာကိုနားမလည္ဘူးလား တဲ့။ေသေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္စိတ္ဆိုးေတာ့သူမက ျပန္ၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကို နားလည္မေပးဘူး တဲ့။ ခ်ာလပတ္ကိုရမ္းေနတာပဲဗ်ာ။ ဘာပဲေျပာေျပာသူမနဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ရတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေက်နပ္စရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ အဆင္ မေျပျဖစ္တာကလြဲရင္ေပါ့။ ဒါကလည္းခ်စ္သူေတြၾကားမွာျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာတရားေလးေတြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ထားပါတယ္။ အခုေတာ့သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္က တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီမွာပါ။သိပ္အေ၀းႀကီးမဟုတ္ပါ ဘူး သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ့္ၾကားမွာ မိုင္တစ္ရာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲျခားထားတာပါ။ေန႕ခ်င္းသြားၿပီးေန႕ခ်င္းျပန္လို႕ ရပါတယ္။ သူမနဲ႕ေ၀းေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သူမအေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ဂတိေတြ မပ်က္ခဲ့ပါဘူး။ ခုလိုခဏခြဲေနၾက တာကလည္းသူမနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အတူေနႏိုင္ဖို႕ပါ။ ခ်စ္သူနဲ႕ခြဲၿပီးေနေနရတဲ့ဘ၀က ခြဲခြါဖူးတဲ့သူေတြပဲ ကိုယ္ခ်င္း စာတတ္တာပါ။

ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုဘယ္ေလာက္သတိရေနေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္လြမ္းေနေၾကာင္း၊ သူ႕အတြက္ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိေပးဆပ္ထားေၾကာင္းသူမ နားမလည္ပါဘူး။ သူမသိတာ သံသယေတြပါပဲ။ သူမေျပာသလိုဆိုရင္ေတာ့ ခ်စ္လို႕သ၀န္တိုတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္သူမကိုခ်စ္တယ္။ သူမကလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ထပ္တူပဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားထဲမွာ အလိုလိုသိထားတယ္။နားမလည္အဆင္မေျပမႈေတြရွိ ေပမယ့္ဒါေတြက ခဏေလးပါပဲ။ၿပီးရင္ႏွစ္ေယာက္စလံုးေနႏိုင္ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ဘယ္သူအရင္စေခၚမလဲဆိုၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ေစာင့္ၾကည့္္ေနၾကတဲ့သူေတြပါ။ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာသူမနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လက္ထပ္ေတာ့မယ္။ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ဘ၀တစ္ခု ကိုလက္ေတြ႕ တည္ေဆာက္ေတာ့မယ္ ။ခုခ်ိန္ ဆိုရင္သူမဘယ္ေလာက္မ်ားေပ်ာ္ေနမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ...........???

ငါ.......!

စိတ္ကူးနဲဲ႕ဘ၀ ေပါင္းစပ္ၾကည့္ေတာ့ ဘ၀က ေစာက္ထိုးႀကီးျဖစ္ေနတယ္..အေျခမခိုင္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြက
ေလႏွင္ရာ လြင့္ခ်င္ေပမယ့္ ဘယ္ကိုေရာက္မယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ႀကိဳသိခ်င္တယ္.ကံၾကမၼာရဲ႕ထိုးႏွက္ခ်က္က
ဘုန္းကနဲ ဖင္ထုိင္လဲက်ေလာက္ေအာင္ျပင္းထန္လြန္းေတာ့ နလန္ထူဖို႕ဆိုတာ မနက္ျဖန္လား ဒါမွမဟုတ္
သန္ဘက္ခါလား..... ဘ၀ကခါးေတာ့ အိပ္မက္ေတြက မႈန္၀ါး၀ါးပါပဲ ....တစ္ခ်ိန္မွာအျမင့္ကိုေရာက္ဖို႕
ေအာက္ကေနေနေပးရတဲ့ဘ၀က ေခ်ာတို္င္တက္ေနရသလိုပါပဲ..သူတစ္လွည့္ ကိုယ္တစ္လွည့္ေလ..... ဘ၀
ကိုလက္ပစ္ကူးၾကည့္ေတာ့ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ လႈိင္းလံုးေတြၾကားမွာ အေတြးအေခၚ ေတြဖူးပြင့္လာတယ္...
တစ္ေယာက္တည္းေနလို႕မရတဲ့ဘ၀မွာ ေဖးမေပးမယ့္သူ ကိုပဲအေဖာ္လုပ္ခ်င္တယ္ အျပန္အလွန္နားမႈ ကိုငါ
လိုခ်င္တာ....သုိးေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အတၱအစစ္အမွန္ ေတြကိုဘယ္သူ
တစ္ေယာက္မွ မျမင္ပါဘူး... ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္မွ ၀ါးတားတား ..ဘာမွမပါပဲငါဒီေနရာကိုေရာက္ခဲ့ေပမယ့္
ငါျပန္သြားရင္ေတာ့ ငါ့နာမည္ကိုဒီေနရာမွာထားခဲ့ခ်င္တယ္....မ်က္ရည္ေတြခမ္းေခ်ာက္ေနတဲ့ဒီကမၻာေျမႀကီး
ေပၚမွာ ေမတၱာမိုးေရေတြရြာသြန္းေပးခ်င္တာ ငါ့ဆႏၵအစစ္အမွန္ပါ...ေဆးေရာင္စံုေတြစုံလင္တဲ့လူသားေတြ
ၾကားမွာ ငါတစ္ကယ္တပ္မက္တာ က အျဖဴေရာင္စစ္စစ္....ခါးသီးတဲ့ေ၀ဒနာေတြကို ကုစားေပးဖို႕အခ်ိန္ဆိုတဲ့
သမားေတာ္က အေကာင္းဆံုးပါပဲ.... အနာက်က္ျမန္ေအာင္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေတြကိုစားသံုးရလိမ့္မယ္ ..
အၿပိဳင္အဆိုင္ အတိုက္အခိုက္ေတြသိပ္မ်ားတဲ့ ေလာကေဘာင္ႀကီးထဲမွာ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မက်ရႈံုးခ်င္တာက
ေတာ့ ငါ့အတၱ ပဲ.............

အရင္က multiply မွာေရးထားတာပါ .....

????

ခ်စ္သူ ............
မင္းအေၾကာင္းေတြေတြးရင္
ငါ့ရင္ဘတ္က မေန႕က လိုပဲ
တလွပ္လွပ္နဲ႕ေပါ့............

သေဘာထားခ်င္းမတို္က္ဆိုင္လို႕
တို႕ႏွစ္ေယာက္ လမ္းခြဲခဲ့ၾကေပမယ့္
ကြဲေၾကေနတဲ့ႏွလံုးသားေတြကိုေတာ့
ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဥေပကၡာ ျပဳထားခဲ့ၾကတယ္.....

ခုေရာဘာထူးလဲ ခ်စ္သူ...
ေနရာသစ္မွာ မင္းေပ်ာ္လုိ႕လား...?
ရင္ခြင္သစ္မွာ အိပ္ေပ်ာ္လို႕လား...?
ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လမ္းေတြ သာယာလို႕လား....?
အိပ္မက္ေတြေရာ လွပါရဲ႕လား..ခ်စ္သူ...???

ႏွစ္ေယာက္အတူစားခဲ့ဖူးတဲ့ထမင္းဆိုင္ေလးက
ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္ လွမ္းၾကည့္တယ္...
အတူၾကည့္ဖူးတဲ့ရုပ္ရွင္ရံုကခံုတန္းေလးေတာင္
လြမ္းလွၿပီတဲ့...
အတူ ေလွ်ာက္ဖူးတဲ့ လမ္းေတြက
ေဟာင္းႏြမ္းလို႕ ပန္းေတြေတာင္မပြင့္တာ
ၾကာၿပီခ်စ္သူ...............။

ႏိုင္ငံေက်ာ္အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္ကြယ္လြန္
ေအးလဲ့ မတ္၁၀၊ ၂၀၀၈

႐ွမ္း-ျမန္မာ အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္(အသက္ ၅၈ႏွစ္) သည္ အစာအိမ္ေသြးေၾကာေပါက္သည့္ေရာဂါျဖင့္ ယေန႔နံနက္ ၅ နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီး၌ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း က်န္ရစ္သူ မိသားစုထံမွတဆင့္ သိရသည္။

“ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာတုန္းက ေသြးေၾကာေပါက္ၿပီး ေသြးစိမ့္ေနတာ။ အဓိက ကေတာ့ ေသြးအန္ၿပီး အစာ အိမ္ေသြးေၾကာေပါက္လို႔ ေဆး႐ံုတက္ရတာ။ ေသြး ၆ ပုလင္းသြင္းရတယ္။ ၅ ရက္ေျမာက္မွာ ဆံုးတာပါပဲ” ဟု အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္၏ တူမျဖစ္သူ နန္းမိုးအြန္းက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္သည္္ အသည္းကၽြမ္းေဝဒနာခံစားေနရၿပီး မကြယ္လြန္ ခင္က ေဆး႐ုံ ၂ ခါတက္ရသည္ဟု နန္းမိုးအြန္းက ေျပာျပသည္။
အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္ကို ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ လင္းေခးၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ငယ္စဥ္ကပင္ ေတးဂီတ တီးခတ္ဖန္တီးမႈတြင္ ဝါသနာထံုခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္၀န္းက်င္က ျမန္မာ့အသံ၊ တိုင္းရင္းသား အစီအစဥ္တြင္ ၎ကိုယ္တိုင္ေရးစပ္ေသာ ရွမ္းသီခ်င္းမ်ား စတင္ထုတ္လႊင့္ခြင့္ရခဲ့သည္။
၁၉၇၅-၇၆ ခုႏွစ္ကတည္းက မႏၱေလးတကၠသိုလ္တြင္ စိုင္းထီးဆိုင္ဟူေသာ အမည္ကို လူသိမ်ားခဲ့ၿပီး ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္တြင္ ႏိုင္ငံတဝန္းလူသိမ်ား ေအာင္ျမင္သည့္ အဆိုေတာ္တေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ေတးေရးစိုင္းခမ္းလိတ္ေရးသားၿပီး စိုင္းထီးဆိုင္ သီဆိုထားသည့္ “မႏၱေလးေရာက္ ႐ွမ္းတေယာက္” သီခ်င္းမွာ အလြန္ ထင္ရွားသည့္ သီခ်င္းတပုဒ္ျဖစ္ၿပီး ရွမ္းလူမ်ိဳးတို႔၏ ဓေလ့႐ိုးရာႏွင့္ ေမာေျမ၏အလွကို ေဖာ္က်ဴးသည့္ ေတးသီခ်င္းမ်ားစြာ ကိုလည္း သီဆိုခဲ့သည္။
စိုင္းထီးဆိုင္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းလက္ထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စတီရီယိုေခတ္ဦးကို စတင္လမ္း ေဖာက္ခဲ့သူမ်ားထဲမွ တဦး ျဖစ္ၿပီး ထိုအခ်ိန္က သူ႔တီးဝိုင္းျဖစ္ေသာ The Wild Ones ေတးဂီတဝိုင္းကို အလြန္လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့သည္။
ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွ လူငယ္ပရိသတ္္ တေယာက္က “ေတာင္ႀကီးနဲ႔ ခြဲခြာေနခ်ိန္ သူ႔သီခ်င္းသံစဥ္ေတြကို ၾကားတဲ့ အခါမွာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို ေျပးျပန္ခ်င္စိတ္နဲ႔ လြမ္းမိပါတယ္။ သူဟာ က်ေနာ္ ၈ တန္း ေလာက္ကတည္းက အႀကိဳက္ရဆံုး အဆိုေတာ္ပါ” ဟုေျပာသည္။
စိုင္းထီးဆိုင္၏ သီခ်င္းအမ်ားစုမွာ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ခံခဲ့ၾကရသည့္ လူေနမႈဘ၀ကို ထင္ဟပ္ေၾကာင္း ဂီတ ေ၀ဖန္ေရးသမားတို႔က ဆိုသည္။
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္တြင္ စိုင္းထီးဆိုင္သည္ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ ဗိုလ္မႉးျမသန္းစံႏွင့္ပူးေပါင္း၍ စစ္အစိုးရအႀကိဳက္ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးသီခ်င္းမ်ားကို သီဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပရိသတ္၏ ၿငိဳျငင္မႈကိုခံခဲ့ရသည္။ ၎၏ နာမည္ႀကီးသီခ်င္းတပုဒ္ျဖစ္ သည့္ “သဘာ၀ရဲ႕ရင္ေသြးငယ္ေတြ” သီခ်င္းကိုလည္း ဗိုလ္မႉး ျမသန္းစံ ႐ိုက္ကူးေသာ “ပါပီမ” ႐ုပ္ျမင္သံၾကား ဇာတ္လမ္း တြင္ ဇာတ္၀င္သီခ်င္းအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့သည္။
“ပါပီမ” ဇာတ္ကားသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုအၿပီး လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားအား သေရာ္ထားသည့္ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးဇာတ္ကား ျဖစ္သည္။
ပရိသတ္က တခ်ိန္ကၿငိဳျငင္ခဲ့ေသာ္လည္း စိုင္းထီးဆိုင္၏ သီခ်င္းေကာင္းမ်ားကို ယခုအခ်ိန္ထိ လူႀကိဳက္မ်ားလ်က္ရွိၿပီး သီခ်င္းေခြမ်ားမွာလည္း ေရာင္းအေကာင္းဆံုး စာရင္း၀င္ေနဆဲျဖစ္သည္။
စိုင္းထီးဆိုင္သည္ ျမန္မာ့စတီရီယိုုေရစီးေၾကာင္းအတြင္း ေကာ္ပီသီခ်င္းမ်ားကိုသာ အားကိုးေနရခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ျဖင့္ ဂီတေလာကကို ထိုးေဖာက္လာခဲ့သူတဦးျဖစ္သည္ဟု အဆိုေတာ္ ခင္ေမာင္တိုးက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“ယူႀကံဳးမရျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ထက္ သူကတႏွစ္ငယ္တယ္ေလ။ သူက အဆိုသမားသက္သက္ မဟုတ္ဘူး၊ ဂီတသမား၊ အႏုပညာသမား။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ကိုပဲ အဓိကလက္ကိုင္ထားၿပီး တစိုက္မတ္မတ္လုပ္လာခဲ့တဲ့ သူပါ” ဟု ခင္ေမာင္တိုးက ဆက္ေျပာသည္။
ယခုအခါ အဆိုေတာ္စိုင္းထီးဆိုင္၏ က်န္ရစ္သည့္ ႐ုပ္အေလာင္းကို ေရေ၀းသုသာန္ရွိ ေရခဲတိုက္တြင္ထားရွိၿပီး လာမည့္ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ဂူသြင္းသၿဂႋဳဟ္မည္ဟု သိရသည္။ အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ဇနီးသည္ ေဒၚခင္သန္းစိုးႏွင့္ သားတေယာက္၊ သမီး ၂ ေယာက္ က်န္ရစ္သည္။

http://www.irrawaddy.org/ မွကူးယူတင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အသဲမကြဲတဲ့ေဆး.....!

တစ္ေန႕မွာ ေရာဂါေ၀ဒနာ ျပင္းထန္စြာ ခံစားေနရတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ဟာ ဆရာ၀န္နဲ႕ ျပသတိုင္ပင္ ရန္ ေဆးခန္းသို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္…။

လူနာ။ ။ ဆရာ…ကြ်န္ေတာ္ အသဲကြဲေနလို႕။ အဲဒါ ေရာဂါက မသက္သာဘူးဆရာ…။ တစ္ေန႕ ထက္္ တစ္ေန႕ပိုဆိုးလာတယ္…။ ကူညီပါအံုးဗ်ာ…။

ဆရာ၀န္က လူနာကို တစ္ခ်က္မွ် ခပ္စူးစူး စိုက္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္…။ ၿပီးေတာ့ သက္ျပင္းတစ္ခုကို ဘာေၾကာင့္ မွန္းမသိ သူ႕ဘာသာ ခ်ရင္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္…။

ဆရာ၀န္။ ။ ဒါဆိုလည္း ခင္ဗ်ား ေ၀ဒနာစျဖစ္ပံုကစၿပီး ဘယ္လိုေတြခံစားေနရတယ္ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္ကို နဲနဲေလာက္ ေျပာျပဗ်ာ…။

လူနာ။ ။ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုနဲ႕ တိုက္မိရာက စတယ္လို႕ပဲ ေျပာရမွာေပါ့ ဆရာ…။ သူ နဲ႕ တိုက္မိၿပီးကတည္းက ကြ်န္ေတာ့္ညေတြ အရင္ကထက္ပိုရွည္လာလို ခံစားရတယ္။ မနက္တိုင္း လည္း "ကဗ်ာ" ေတြအံတယ္…။ ခံတြင္းေတြလည္း ပ်က္တယ္ဆရာ "သတိရျခင္း" ေတြကလြဲၿပီး ဘာမွစား လို႕မရဘူး…။ မရိုေသ့ စကားဆရာရယ္ ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ဗ်ာ...။ ၀မ္းသြားရင္ေတာင္ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ေန႕ ကဆို ကြ်န္ေတာ္ ရုတ္တရက္ မူးလဲသြားလို႕ "ယံုၾကည္ခ်က္" Drip တစ္လံုး ခ်ိတ္လိုက္ရေသးတယ္…။

ဆရာ၀န္။ ။ ခင္ဗ်ားကိုၾကည့္ရတာ ေ၀ဒနာေတာ္ေတာ္ ကြ်မ္းေနတဲ့သေဘာရွိတယ္…။ စမ္းၾကည့္ တာေပါ့ ဗ်ာ…။ ကြ်န္ေတာ္လည္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုး ၾကိဳးစား ေပးပါ့မယ္….။ အမွန္က ဒီလိုေ၀ဒနာမ်ိဳး ဆိုတာ မျဖစ္ခင္ကတည္းက ၾကိဳတင္ကာကြယ္ထားတာ အေကာင္းဆံုးဗ်။ အင္းေျပာသာ ေျပာရတာဗ်....။ ဒီလို ေရာဂါမ်ိဳးကလည္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳတင္ကာကြယ္ ကာကြယ္...။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာ အနည္းဆံုး တစ္ခါေတာ့ ျဖစ္တတ္က်တာမ်ိဳးပဲ...။ "သတိ" အားေကာင္းသူေတြေလာက္ပဲ ေရာဂါမကြ်မ္းခင္ ေပ်ာက္ေလ့ရွိ တယ္ဗ်...။

ဆရာ၀န္လည္း လိုအပ္တဲ့စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမွဳေတြကို ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ လူနာရဲ႕မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္မွ် ခဏ ေလာက္ စိုက္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္….။ အဲဒီ့ေနာက္မွာ ေဆးတစ္လံုးကို အသာအယာပဲ ထိုးသြင္းေပးလိုက္ ပါတယ္…။

ဆရာ၀န္။ ။ မပူပါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္အားလံုး စစ္ေဆးၿပီးလိုအပ္တာေတြ အားလံုးလုပ္ေပး လိုက္ပါ တယ္္…။ အခု ခင္ဗ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ေဆးတစ္လံုးထုိးေပးလိုက္တယ္…။ မၾကာခင္ အရာရာဟာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သြား မွာပါ…။ ကြ်န္ေတာ္ အာမခံပါတယ္…။

လူနာ။ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာရယ္..။ ဟို…ေသာက္ေဆးေတြ ဘာေတြေရာလိုေသးလား ဆရာ?

ဆရာ၀န္။ ။ မလိုပါဘူးဗ်ာ…။ စိတ္မပူပါနဲ႕ မၾကာခင္အားလံုး အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သြားမွာပါ။

လူနာ။ ။ ဒါနဲ႕ဆရာ... ကြ်န္ေတာ္ မသိလုိ႕ေမးပါရေစ…။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အခုထိုးေပးလိုက္တာ ဘာေဆး လဲ ဆရာ...??

ဆရာ၀န္က လူနာအား ၾကင္နာမွဳ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာမွဳ အျပည့္ပါေသာ အျပံဳးနဲ႕ ၾကည့္ၿပီး ညင္သာစြာ ေျဖလိုက္ပါ တယ္….။

ဆရာ၀န္။ ။ ေသေဆး…..!

http://blackdream21.blogspot.com/ မွကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ။

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကခ်စ္ပံုျပင္

ကၽြန္ေတာ္ပထမႏွစ္စတက္တဲ့ေန႕မွာပဲ သူမကို စေတြ႕ခဲ့တာပါ။ သူမပံုစံက ရိုးရိုးေလးလို႕ေျပာရေလာက္ေအာင္လည္းမဟုတ္ဘူး။ ရိုးရိုးမဟုတ္လို႕ ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ သူမက ယဥ္ယဥ္ေလးပါ။ (ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႕ရူးေနတယ္လို႕ လည္းမထင္လုိက္နဲ႕ဦးေနာ္)သူမေက်ာင္းကိုလာရင္အၿမဲေခါင္းငံု႕ၿပီးလာတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္လည္းေအာက္တည့္တည့္ကိုပဲၾကည့္တယ္ ခလုတ္တိုက္မွာစုိးလို႕ထင္ပါရဲ႕။ စာသင္ခန္းထဲမွာလည္းဒီလိုပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာသူမ ေခါင္းေမာ့ေနတဲ့အခ်ိန္က ဆရာစာသင္တဲ့အခ်ိန္ပါပဲ။ သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္က ေမဂ်ာတူဆိုေတာ့ သူ႕ပံုစံကိုကၽြန္ေတာ္အလြတ္ရေနပါၿပီ။ သူမကစကားေျပာရင္လည္းတိုးတိုးေလးပဲဗ်။သူေျပာတဲ့ စကားကိုသူကုိယ္တိုင္ေတာင္ျပန္ၾကားရဲ႕လားမသိဘူး။အေပါင္းအသင္းလည္းနည္းတယ္။ဘာပဲေျပာေျပာသူမက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာရွိေနခဲ့တာ ဘာလိုလိုနဲ႕ပထမႏွစ္တစ္၀က္ေတာင္ေက်ာ္ ခဲ့ပါၿပီ။ သူမကေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွိတယ္လို႕ေတာင္ထင္ရဲ႕လားမသိပါဘူး။ သူမကအၿမဲတမ္းပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ သီးျခားေနသူေလ။ ။ တစ္ေန႕ေတာ့ ေက်ာင္းကင္တင္းမွာသူမကိုေတြ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။သူကေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုမေတြ႔ပါဘူး အာရံုစိုက္ ၿပီးအလုပ္တစ္ခုလုပ္ေနတာ။ သူမမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၿပီးႏႈတ္ခမ္းကိုလွ်ာနဲ႕သပ္တယ္။ၿပီးေတာ့ေခါင္းကုတ္တယ္။စိတ္ရႈပ္ေနပံုပါပဲ။ ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ကဗ်ာေတြပါပဲ။သူမကသူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ခ်က္ကစားေနတာပါ။ ၾကည့္ရတာ သူမရႈံးေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။သူမတို႕ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းကေရာက္ေနလဲေတာ့မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီးေနာက္ထပ္ တစ္နာရီေလာက္ထိ ပြဲကမၿပီးေသးဘူး။ခဏေနရင္ လက္ေတြ႕ခန္း ၀င္ ရေတာ့မယ္။သူတို႕ကေတာ့အရွိန္ေကာင္းေနတုန္းပဲ။ ခဏေနေတာ့ သူမလက္ကနာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္။ စားပြဲထိုး ေကာင္ေလးကို ေခၚတယ္။ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕အတူ ထြက္သြားတယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္း ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ကေနလိုက္သြားတယ္။ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ သူမလက္ကိုင္ပု၀ါေလး က်က်န္ခဲ့တယ္။အဲဒါနဲ႕ကၽြန္ေတာ္လည္းေနာက္ကေနလိုက္ ေပးတာေပါ့ဗ်ာ။ၾကည့္ဖူးတဲ့ရုပ္ရွင္ကားထဲကလိုေပါ့(ဒါေပမယ့္ ဒါက တစ္ကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေနာ္) သူမက ရုပ္ရွင္ထဲကလို ဇာတ္လမ္းဆင္ တာလား ဘာလားဆိုၿပီးေတာ့ရန္မေတြ႔ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္ေပးတဲ့လက္ကိုင္ပု၀ါေလးကိုေသခ်ာၾကည့္တယ္။သူ႕ လက္ကိုင္ပု၀ါမွန္းသိေတာ့ ေက်းွဇူးပဲေနာ္ တဲ့...... ဟား....ဒီညေတာ့အိပ္မက္ေတြလွေတာ့မွာပဲ။ဒီလိုနဲ႕လက္ကိုင္ပု၀ါေလး အစျပဳၿပီးသူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သြားၾကတယ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ။
ဒီလိုနဲ႕ ဒုတိယႏွစ္ေရာက္လာတယ္။သူမကကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့သခင္ပါပဲ။သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကႀကိတ္ၿပီးခ်စ္ေနတဲ့သူဆိုေတာ့ သူမဘာခိုင္းခိုင္းကၽြန္ေတာ္မညီးမညဴပဲလုပ္ေပးပါတယ္။ခုဆိုရင္သူမ နဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုရင္းႏွီးေနပါၿပီ။ေျပာရရင္ပိုက္ဆံလိုရင္ေတာင္သူမဆီကေခ်းယူရဲေလာက္ ေအာင္ကိုရင္းႏီွးေနၿပီ။(ကၽြန္ေတာ္ကရင္းႏွီးၿပီဆိုတာနဲ႕ပိုက္ဆံေခ်းေတာ့တာပဲ)သူမကေတာ့ေပးရွာပါတယ္ ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ကၽြန္ေတာ္ျပန္မေပးရင္လည္း မေတာင္းဘူး။ေပးရင္ေတာ့ယူတယ္။ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုမွာ သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္သံေယာဇဥ္ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။သူမကိုကၽြန္ေတာ္ရည္းစားစကားေျပာေတာ့ သူမက တစ္ေန႕ ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုေျပာမယ္ဆိုတာသိၿပီးသားတဲ့။အဲဒါေၾကာင့္ သူကလည္း ႀကိဳၿပီးစဥ္းစားထားတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႕သူမကကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးခြန္းတစ္ခုေမးတယ္။တစ္နဲ႕တစ္ေပါင္းရင္ဘာရလဲ တဲ့။ကၽြန္ေတာ္ကလည္းခ်က္ခ်င္း ပဲႏွစ္လို႕ေျဖလိုက္တယ္။ သူမကႏွာေခါင္းရႈံ႕ၿပီး မွားတယ္ တဲ့။အေျဖက တစ္ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကဘာျဖစ္လို႕လဲေမးေတာ့ သူမက ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္နဲ႕မိန္းမတစ္ေယာက္ေပါင္းစပ္လိုက္ရင္ တစ္ဘ၀ဆိုတဲ့အေျဖရတယ္ တဲ့။ ေပ်ာ္လိုက္တာေကာင္မေလးရယ္.....။အဲဒီအေျဖဟာကၽြန္ေတာ့္အတြက္မဟုတ္ခ့ဲဘူးဆိုတာ အစကတည္း က ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရင္..........။
ဒီလိုနဲ႕ျပကၡဒိန္ေတြတစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္ေျပာင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေရာက္လာ တယ္။ႏွစ္ေယာက္အတူစာေတြက်က္ၿပီး တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္အပန္းေျပ ႏွစ္ေယာက္အတူ ခ်က္ကစားၾကတယ္။ အနာဂတ္အတြက္ ဇယားေတြခ်ၾကတယ္။ခုတစ္ေလာသူမမ်က္ႏွာ သိပ္မေကာင္းတာသိေပမယ့္ ဖြင့္မေမးျဖစ္ခဲ့ ဘူး.သူမမ်က္ႏွာၾကည့္ရတာ တစ္ခုခုကိုေျပာခ်င္ေနသလိုပါပဲ။ဒါနဲ႕ကၽြန္ေတာ္လည္းသူ႕စိတ္ထဲေပါ့သြားေအာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ တစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနတာလား လို႕ေမးေတာ့သူမက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးတဲ့ ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္ ၿပီးေတာ့သူမကပဲ စာေမးပြဲေျဖၿပီးမွပဲေျပာမယ္ တဲ့။ ဒီလိုေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူမ မ်က္ႏွာ ေတာ္ေတာ္ေလးညိႈးသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဆက္မေမးေတာ့ပါဘူး။ခဏေနေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ကို္ယ္ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒီလိုနဲ႕စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႕ ေရာက္သြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူမကိုေမးေတာ့ေျဖႏိုင္တယ္တဲ့ ။ကၽြန္ေတာ္ လည္းေျဖႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ သိပ္မၾကာခင္ဘြဲြ႕ရေတာ့မယ္ ၿပီးရင္ သင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္တစ္ခု၀င္လုပ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းဘ၀တစ္ခု တည္ေဆာက္မယ္လို႕ေတြြြးၿပီး ကၽြန္ေတာ္က သူမကိုေမွ်ာ္လင့္ႀကီးစြာနဲ႕ ၾကည့္ေတာ့ သူမက ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကိုစာအိတ္တစ္အိတ္ထည့္ေပးတယ္ သူျပန္သြားမွဖြင့္ၾကည့္ပါတဲ့။ေနသိပ္ မေကာင္းလို႕သူျပန္ေတာ့မယ္တဲ့ ဆိုၿပီး သူထြက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့သူမကိုနားမလည္စြာရပ္ၾကည့္ ေနမိတယ္။ ခဏေနမွ သတိရၿပီး လက္ထဲကစာအိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြ ျပာသြား တယ္ ဟုတ္ရဲ႕လားဆိုၿပီးေသခ်ာထပ္ဖတ္ၾကည့္တယ္ ေသခ်ာတယ္ဆိုေတာ့မွကၽြန္ေတာ္သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ် လိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္္သူမကိုဘာစကားမွလည္းမေျပာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။သူမကထြက္သြားၿပီေလ။ခုေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ မွာ သူမရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာႀကီးကိုင္လို႕။ ဪ ေနာက္တစ္ပတ္ဆိုင္သူမလက္ထပ္ေတာ့မွာပါလား။ ။

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတုန္းကကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕တစ္ကယ့္ခ်စ္ပံုျပင္ေလးပါ။ ။